Na początek należy napisać kilka zdań o autorze, ponieważ jest on raczej mało znany.
Dariusz Regulski - urodził się w Niemczech, mieszka w Polsce, czuje się obywatelem świata i kosmosu. Marzyciel, który chciałby aby kiedyś doceniono jego twórczość. Obserwator, który uwielbia patrzeć na ludzi, rozmawiać z nimi, chociaż nie należy do gatunku socjofilów. - jak sam o sobie mówi - jego książeczki traktują o sprawach najważniejszych dla człowieka. Konflikt pomiędzy duszą i ciałem, traumatyczne wydarzenia z przeszłości, czysta miłość w świecie bez uczuć, poszukiwania własnej drogi i pytania, które pozostają bez odpowiedzi.
Dariusz Regulski jest niezależnym pisarzem, muzykiem, terapeutą do spraw uzależnień, amatorskim tłumaczem języka angielskiego. Czasami zdarza mu się udzielać korepetycji z języka polskiego. Jego ulubione książki to ''Siekierezada'' Stachury i ''Gnój'' Kuczoka. Do tej pory ukazały się jego dwie powieści ''AntyCzłowiek'' oraz ''Ewka''. Ma również na swoim koncie tomik poezji ''Szamanka''. Swoje utwory wydaje własnymi środkami. Ma nadzieję, że wkrótce to się zmieni, czego serdecznie mu życzę.

"Ewka" jest zupełnie inna niż poprzednia powieść autora "AntyCzłowiek". W tej części przemyślenia na temat życia wplecione są w jako taką akcję. Poznajemy doktora Szczypiora kilka lat po utracie tytułowej Ewki, gdy jego życie diametralnie się zmienia.

W trakcie czytania książeczki (bo nie oszukujmy się, jej gabaryty same o tym świadczą) miałam moment, w którym skojarzyłam ją z "Dniem Świra". Tylko że akurat nie były to pozytywne emocje. Pamiętam film doskonale, ponieważ wywołał u mnie ogromne rozdrażnienie. Główny bohater to typowy Polak, który użala się nad sobą zamiast zacząć żyć. Tak też było w pewnym momencie lektury - miałam dość zawodzenia doktora, jakie to on ma niedobre życie. Owszem może i ma, ale przynajmniej w połowie z własnej winy.

Całość przypomina strumień świadomości przelewany na papier przez autora. Jesteśmy świadkami kilkunastu scen z życia bohatera – nieszczęśliwego i zgorzkniałego lekarza psychiatry. Na każdym kroku widać, jak bardzo rzeczywistość rozminęła się z oczekiwaniami Szczypiora. Kompletnie nieudane małżeństwo, córka rodem z koszmaru, fatalne relacje z rodzicami... A przede wszystkim ciągła presja i chore oczekiwania ze strony otoczenia. Jedynym jasnym punktem w świecie wykreowanym przez Regulskiego są retrospekcje z młodości głównego bohatera, gdzie pojawia się tytułowa Ewka (choć nawet one bywają bolesne). Cała reszta stanowi mocno ponurą rzeczywistość, ukazaną jednak w dość karykaturalny, przerysowany sposób.

Pojawiały się i takie chwile, że cały ten zbieg okoliczności w życiu bohatera sprawiał, że unosiły mi się kąciki ust. Jednak sama lektura bardziej przywodzi na myśl "Cierpienia Młodego Wertera", co teoretycznie nie powinno być komplementem, aczkolwiek nim jest. Moim zdaniem jest to krótsza i bardziej przystępna wersja znienawidzonej lektury.

Wiekopomne dzieło to nie jest, ale potencjał widać ogromny. Zdarzyło się kilka chwil, gdy w moich oczach zakręciły się łezki wzruszenia, w szczególności, gdy bohater wracał myślami do przeszłości i pięknych chwil spędzonych z miłością swojego życia. W niesamowity sposób autor sprawił, że niemal wszystkie rzeczy, które powinny obniżyć ocenę książki, stały się pozytywnymi aspektami powieści.

"Ewka" to książka poruszająca umysł i duszę. Po jej przeczytaniu odczuwałam niezmożoną chęć do tego, aby coś w swoim życiu zmienić. Zmienić na lepsze, tak żeby w przyszłości nie mieć wyrzutów sumienia. Z niewyjaśnionych powodów lektura, choć krótka, zostaje w nas na dłużej, być może już na całe życie.

Na zakończenie chciałabym serdecznie podziękować autorowi za egzemplarz recenzencki wraz z dedykacją i autografem.

___________________________________________
Na bardziej szczegółową recenzję i dyskusję na temat książki zapraszam tutaj: http://atramentowaprzystan.blogspot.com/2017/12/ewka-felieton-z-niezaleznym-ekspertem-1.html

Na początek należy napisać kilka zdań o autorze, ponieważ jest on raczej mało znany.
Dariusz Regulski - urodził się w Niemczech, mieszka w Polsce, czuje się obywatelem świata i kosmosu. Marzyciel, który chciałby aby kiedyś doceniono jego twórczość. Obserwator, który uwielbia patrzeć na ludzi, rozmawiać z nimi, chociaż nie należy do gatunku socjofilów. - jak sam o sobie mówi...

Co mogę dość krótko powiedzieć chwilę po przeczytaniu "Ewki"? Bez wątpienia zostałam przez nią wciągnięta. To książka dla wrażliwców lubiących bacznie przyglądać się otaczającemu światu i interpretować go. Autor zawarł w swoim utworze wiele pięknych sentencji skłaniających do chwili głębszego myślenia nad życiem, a może i zadumy. Nie brakuje także momentów wywołujących lekki uśmiech na twarzy. Początkowe skojarzenie postaci Szczypiora z postacią głównego bohatera "American Beauty" prawdopodobnie przerodzi się u czytelnika w skojarzenie z własną osobą, bo czy nie wielu z nas w pewnym momencie jest aktorami w swoim własnym życiu?

Co mogę dość krótko powiedzieć chwilę po przeczytaniu "Ewki"? Bez wątpienia zostałam przez nią wciągnięta. To książka dla wrażliwców lubiących bacznie przyglądać się otaczającemu światu i interpretować go. Autor zawarł w swoim utworze wiele pięknych sentencji skłaniających do chwili głębszego myślenia nad życiem, a może i zadumy. Nie brakuje także momentów wywołujących...

Porazka! Zaliczam się raczej do entuzjastów tego autora, ale niestety tym razem jestem całkowicie zdegustowany.

Porazka! Zaliczam się raczej do entuzjastów tego autora, ale niestety tym razem jestem całkowicie zdegustowany.