Niemalże na każdym kroku spotykałam się z jakże ogromnym zachwytem nad tą książką, toteż sceptycznie do niej podchodziłam i co rusz odwlekałam chwilę, w której to mogłabym się na chwilę zatopić w owej lekturze.

Niesłusznie jednak. Dawno nie trzymałam w ręku tak dobrej lektury - tak wciągającej, angażującej emocjonalnie i sprawiającej, że błagałam o więcej. Nie byłam w stanie się od niej oderwać, a każda chwila spędzona w "rozłące" skutkowała wciąż i wciąż nasilającą się tęsknotą za jej stronicami. Tak, dobrze myślicie, tęskniłam za światem przedstawionym przez Zafóna, analizując jednocześnie wydarzenia, próbując połączyć fakty, szukając punktu zaczepienia by rozwiązać zagadkę. Mój umysł wrzał. Jednak z czasem można dojść jedynie do wniosku: "nie wiem NIC".

Zdecydowanie jedna z najlepszych książek, jaką przyszło mi przeczytać w życiu. Niebanalna historia, opisana w sposób niemalże poetycki, której to czytelnik poddaje się mimowolnie.

Zamykam oczy i widzę... Barcelonę. Widzę Cmentarz Zapomnianych Książek.
Ach, cóż to był za piękny czas.

Polecam każdemu!

Niemalże na każdym kroku spotykałam się z jakże ogromnym zachwytem nad tą książką, toteż sceptycznie do niej podchodziłam i co rusz odwlekałam chwilę, w której to mogłabym się na chwilę zatopić w owej lekturze.

Niesłusznie jednak. Dawno nie trzymałam w ręku tak dobrej lektury - tak wciągającej, angażującej emocjonalnie i sprawiającej, że błagałam o więcej. Nie byłam w...