Z pozoru niewykonalna zbrodnia dzieje się na oczach setek ludzi. Chwilę później ciało pokiereszowanego starca znajduje się pod sufitem bibliotecznej piwnicy. Kontener ze śmieciami otrzymuje w zamian zwłoki niewinnej kobiety. Po czwartym z rzędu zabójstwie cała stolica Szkocji staje się obszarem opanowanym przez niezrównoważonego i gotowego na wszystko zawodowca.

Nie mam nic przeciwko szablonowym kryminalnym zagadkom typu CSI. Chyba każdy czasami potrzebuje chwilowego odmóżdżenia i zmiany kanału, na którym za każdym razem, gdy na ekranie pojawia się wątek o seryjnym mordercy schemat działania i próby rozwiązania zagadki wyglądają identycznie. Z każdą kolejną zbrodnią atmosfera wśród służb mundurowych jak i na ulicy stopniowo gęstnieje, zabójcy zawsze udaje się stanąć krok przed nami. Anonimowość, wewnętrzny spokój, opanowanie, czy dokładność co do najmniejszego szczegółu przestają tworzyć jego powszechny wizerunek, kiedy coraz bardziej stara się udowodnić, że przed następną ofiarą nic nie jest w stanie go powstrzymać. Tym bardziej, iż jego największy wróg cały czas jest na wolności...

Rozpocząwszy od tego, że w zwyczaju nie pałam do tanich dreszczowców głębszym uczuciem, tym razem zupełnie neutralnie i bez żadnych uprzedzeń podeszłam do lektury prędko wypatrzonej książki. Pokrótce przedstawiona wyżej fabuła nie pozostawia niedopowiedzianych słów, nie zmusza do psychologicznej walki z ciągłym obserwatorem, a po prostu zaprasza do spędzenia wspólnie czasu podczas poszukiwań tego lub tych, którzy przewrócili miejscową policję do góry nogami swoją niewyjaśnioną serią zabójstw. Edynburg, lata współczesne, życie codzienne funkcjonariusza służb specjalnych od czasu feralnego śledztwa. Inspektor Luc Callanach wraz ze swoją ekipą, na czele z detektyw Avą Turner za wszelką cenę starają się znaleźć punkt zaczepienia i sens stworzonej paniki.

Trudno omawiać szczegóły tej oto książki bez zaznaczenia opinii jako spoiler. Fabuła płynie niesłychanie wolno. Zupełnie obok motywu głównego, którym w tym przypadku jest rozwiązanie zagadki, jak i przyznanie się do uczuć przed samym sobą, autorka wplata absurdalnie bezpłciowe, momentami nawet irytujące wątki poboczne, które może się wydawać mają finalnie szanse zaistnieć w powieści, jako klucz do zakończenia. Tymczasem bez zbędnych ceregieli mniej więcej w połowie historii poznajemy już zabójcę, prowadzący śledztwo tworzą tak zwany ,,dream team'', w skład którego wchodzą naturalnie jedni z najlepszych komputerowych hakerów i psychoanalityków, którzy swoją niespotykaną wiedzą i umiejętnościami docierają do samego źródła osób organizujących egzekucje, mimo tego, iż jeszcze kilka chwil przedtem policja oskarżona została o niesubordynację i zero jakiejkolwiek aktywności co do najważniejszej obecnie sprawy. Gramy w otwarte karty, dobro walczy ze złem, drętwe dialogi i niewiele czasu poświęconego motywacjom sprawców patrząc na ilość stron książki (których większość finalnie poświęcona jest wymienionym przed chwilą mało znaczącym i infantylnym sytuacjom) oraz przewidywalne zakończenie, które w moim przypadku bez oszukiwania- wpadło mi do głowy hu! jeszcze daleko od punktu kulminacyjnego.

Bardzo typowa i przejściowa historia, do której nie mam ochoty powracać ani dłużej omawiać. Do ocenienia jej na mniej niż pół na pół musiałabym jednak poprzyczepiać się do dużej ilości niepotrzebnych błędów, co nie warte jest raczej mojego poświęcenia.

Suma sumarum- słabizna!

Z pozoru niewykonalna zbrodnia dzieje się na oczach setek ludzi. Chwilę później ciało pokiereszowanego starca znajduje się pod sufitem bibliotecznej piwnicy. Kontener ze śmieciami otrzymuje w zamian zwłoki niewinnej kobiety. Po czwartym z rzędu zabójstwie cała stolica Szkocji staje się obszarem opanowanym przez niezrównoważonego i gotowego na wszystko zawodowca.

Nie mam...