Powieść nie pozbawiona drobnych potknięć (vide przydługawe opisy) ale jednak stawiam jej solidne 10/10 a gdyby skala na to pozwalała, dałbym i więcej. Po przewałkowaniu kilkadziesiąt razy całej twórczości Lovecrafta, marzył mi się pisarz, który potrafiłby wziąć się za bary ze stylistyką kosmicznego horroru i wywindować ją do poziomu reprezentowanego przez dokonania jej protoplasty (w sumie chyba źle tutaj nakreślam literacką relację Lovecraft – Hudgson bo o ile dobrze mi wiadomo, to Lovecraft inspirował się Hudgsonem). No i w końcu udało mi się takiego odkrycia dokonać a wszystko dzięki allegro i za cenę dosłownie paru złotych. „Dom na granicy światów” zawiera wszystko to, co lovecraftowskie tygrysy lubią najbardziej – świetny, lekko oniryczny klimat grozy, poczucie osaczenia i miałkości głównego bohatera, szalonych bogów i inne wymiary. Choć słowo pisane Hodgsona jest bez wątpienia o wiele mniej kwieciste niż te, którym posługiwał się Lovecraft, to jednak ten pierwszy bez wątpienia dorównuje wyobraźnią temu drugiemu. „Dom na granicy światów” to absolutny mus dla miłośników twórczości Cienia z Providence, szalony rollercoaster do samego mrocznego serca wszechświata.

Powieść nie pozbawiona drobnych potknięć (vide przydługawe opisy) ale jednak stawiam jej solidne 10/10 a gdyby skala na to pozwalała, dałbym i więcej. Po przewałkowaniu kilkadziesiąt razy całej twórczości Lovecrafta, marzył mi się pisarz, który potrafiłby wziąć się za bary ze stylistyką kosmicznego horroru i wywindować ją do poziomu reprezentowanego przez dokonania jej...