Dziwię się sobie, że to przeczytałam. Nigdy więcej. Pretensjonalny gniot z pretensjonalnymi imionami bohaterek, niewiarygodnymi postaciami i relacjami między nimi oraz kompletnie wydumanymi wydarzeniami.

(Dla przypomnienia, gdyby mnie naszła kiedyś ponowna potrzeba pogłębiania wiedzy o autorce:
1 Fela podszywa się pod Marzenę i jako ta właśnie Marzena opiekuje się matką jej narzeczonego.
2 Obie z kolei opiekują się obcym niemowlęciem podrzuconym przez zaprzyjaźnionego lekarza, bo starsza siostra niemowlęcia wpadła pod samochód.
3 Przez cały czas wszyscy zastanawiają się z kim powinien ożenić się syn Celiny - on sam zastanawia się najmniej, bo go w książce nie ma(praktyki studenckie).
4 Fela wychodzi za mąż za co najmniej dwa razy starszego od niej Apollona, ojca Celiny, Adama i Witolda, którego widziała przelotnie, ale daje sobie wytłumaczyć, że najlepiej się poznać po ślubie.
5 Dwie bohaterki zdają egzaminy na studia, ale to nieważne, bo już znalazły sobie narzeczonych.

Życie wewnętrzne bohaterów jest bujne, monologi wewnętrzne występują często, ale w zasadzie każdy z nich można przypisać dowolnej postaci, bo żadna z nich nie ma własnego charakteru)

Dziwię się sobie, że to przeczytałam. Nigdy więcej. Pretensjonalny gniot z pretensjonalnymi imionami bohaterek, niewiarygodnymi postaciami i relacjami między nimi oraz kompletnie wydumanymi wydarzeniami.

(Dla przypomnienia, gdyby mnie naszła kiedyś ponowna potrzeba pogłębiania wiedzy o autorce:
1 Fela podszywa się pod Marzenę i jako ta właśnie Marzena opiekuje się matką...