Książkę Dawkinsa można uznać za biblię ateizmu. Autor wypunktowuje słabe strony religii i przekonuje, że świat bez wyznań religijnych byłby lepszym miejscem niż obecny.

Dawkins krytykuje religię w każdej skali. Od fundamentalistów gotowych zabijać i ponosić smierć w imię religii, poprzez "zwykłych ludzi", dla których wiara w Boga jest naturalna jako zwyczajny element życia, i którzy uczą tej wiary swoje dzieci, aż do agnostyków, którzy wprawdzie nie wierzą, że istnienie Boga da się udowodnić, ale mimo wszystko wierzą w jakąś siłę wyższą. Wszystkie te postawy dla Dawkinsa nie mają sensu i uważa on, że jedynym prawidłowym podejściem jest twardy ateizm.

Krytyka religii przez Dawkinsa jest bardzo ostra, ale nie zawsze sprawiedliwa - ośmieszając religię często odwołuje się do wypowiedzi chrześcijańskich filozofów średniowiecznych, wybierając te słowa, które były może popularne w czasach średniowiecznych, ale z pewnością dziś żaden chrześcijanin by ich nie wypowiedział. Na przykład Dawkins cytuje św. Tomasza z Akwinu: "Świętych nie mniej kontentuje łaska, jaką okazał im Pan, niż możność oglądania tych, co skazani są na męki piekielne". Czasy się zmieniły i dziś żaden normalny duchowny katolicki nie wypowiedziałby takich słów, a więc wyśmiewanie religii na ich podstawie jest według mnie chwytem poniżej pasa. W podobny sposób możnaby ośmieszać naukę, wybierając niektóre prawdziwe fakty z życia Newtona, opisujące go jako osobę zającą się przepowiadaniem przyszłości z gwiazd i próbującą odkryć kamień filozoficzny.

Innymi chwytami, którymi posługuje się Dawkins, to sprowadzanie do absurdu niektórych fragmentów pisma świętego, czy też przytaczanie wypowiedzi religijnych fundamentalistów nie zawsze wyraźnie zaznaczając, że są to poglądy pojedynczych osób a nie całego kościoła.

Mimo, że powyżej wymieniłem te elementy retoryki Dawkinsa, które oceniam negatywnie, to uważam, że w przeważającej częsci rozumowanie autora jest klarowne i stawiane przez niego tezy są co najmniej warte przemyślenia. Myślę, że dla kogoś, kto poszukuje swojej drogi i próbuje zrozumieć świat, niekoniecznie opierając się na wytycznych religii, książka ta może być bardzo wartościowa.

Książkę Dawkinsa można uznać za biblię ateizmu. Autor wypunktowuje słabe strony religii i przekonuje, że świat bez wyznań religijnych byłby lepszym miejscem niż obecny.

Dawkins krytykuje religię w każdej skali. Od fundamentalistów gotowych zabijać i ponosić smierć w imię religii, poprzez "zwykłych ludzi", dla których wiara w Boga jest naturalna jako zwyczajny element...