Z tym koszmarkiem zetknęłam się dobre kilka lat temu i przypomniałam sobie o nim stosunkowo niedawno, gdy wpadłam na kilka cytatów stamtąd. W pewien sposób jestem z siebie dumna, że nawet jako nastolatka nie byłam na tyle nierozsądna, żeby zachwycać się tym poTworem, mimo że fantastyka klasy różnej była moim ukochanym gatunkiem. Książka jest słabo napisana, cytując odpowiednią osobę, jest to wręcz literatura do czytania jedną ręką, idealna dla dojrzewająych chłopców. Chociaż... to też kiepskie określenie, ona nie jest idealna dla nikogo, jest żenująca i żałuję, że nie wybrano kogoś lepszego, skoro już coś musiało iść do druku. Widać, że autor wyjątkowo nie lubi swojej bohaterki, poniża ją na każdym kroku, pogardza nią, no i rzeczywiście - my też jej nie lubimy, bo nie mamy za co. "Achaja" jest też pełna wszelkich błędów logicznych i językowych, bo archaizmy też trzeba umieć stosować. Jestem zdania, że książki mówią bardzo wiele o autorze - w tym przypadku mówią bardzo źle. Nie przebrnęłam przez pierwszy tom do końca, a to zdarzyło mi się tylko kilka razy w ciągu mojej "kariery" czytelniczej, więc powinno o czymś świadczyć. Wybitnie nie polecam.

Z tym koszmarkiem zetknęłam się dobre kilka lat temu i przypomniałam sobie o nim stosunkowo niedawno, gdy wpadłam na kilka cytatów stamtąd. W pewien sposób jestem z siebie dumna, że nawet jako nastolatka nie byłam na tyle nierozsądna, żeby zachwycać się tym poTworem, mimo że fantastyka klasy różnej była moim ukochanym gatunkiem. Książka jest słabo napisana, cytując...