Naprawdę dobra. Poza osobistą sympatią do autorki, muszę przyznać, że:
1. Książka jest pisana od serca i to czuć, jak się ją czyta.
2. Zero porad, których nie da się zastosować, w stylu "nie kochaj go, bo będzie mógł cię zranić", których pełno w poradnikach...
3. Zero żałosnych porad w stylu "wsuń donata na jego przyrodzenie i obgryź".
4. Dobre refleksje międzypokoleniowe. Faktycznie, nasze matki mniej się starały, by zatrzymać faceta, niż my, a jednak związki były trwalsze. Rozwiązaniem więc nie może być staranie się BARDZIEJ.
Z kolei, nasze babki znosiły zdecydowanie zbyt wiele, by zatrzymać przy sobie mężczyznę.
5. Plus za wypunktowanie, że należy wymagać od mężczyzny, by o siebie dbał. Dlaczego my mamy ćwiczyć z Chodakowską, a oni żreć chipsy i pić piwsko?
6. Dobór partnera pod to jakim będzie ojcem i jak zachowa się w kluczowych momentach (poród, połóg, nocne wstawanie do dziecka) to wcale nie taka głupia sprawa. "Kokoloczek" sobie z tym nie poradzi.
7. Odpowiedzi na pytanie "dlaczego jeszcze nie masz męża?" są genialne.
8. Doskonale opisany strach mężatek przed utratą męża, który wyładowują na singielkach, które są wolne od tych zmartwień.
9. Problem damskiej solidarności. A raczej jej braku. Naprawdę, za porady w stylu "przecież powiedział, że te nagie zdjęcia to przypadkiem mu się ściągnęły na komputer, jakieś złośliwe oprogramowanie, co sie go czepiasz?" niektóre dziewczyny będą miały specjalne miejsce w piekle.
10. Bardzo słusznie zauważone, że faceci, którzy lubią ciche, potulne, ułożone dziewczyny mogą mieć skłonność do agresji.
11. Fragment o Misiu i Pani Misiowej, która przestała go interesować kiedy na zawsze stała się jego - genialny. Każdy zna taki przypadek z życia, niestety.
12. Podoba mi się, że autorka dzieli się własnymi przeżyciami w nieudanych związkach - im więcej o tym się mówi, tym łatwiej odejść od takiego drania, który wlepia oczy w tyłek każdej kelnerki.
13. Nie jest to kolejny poradnik z serii "wmów sobie, że to fajne, że nie masz faceta" albo "jak udawać, że wcale nie chcesz szczęśliwego małżeństwa".
14. Autorka właśnie szczęśliwie wyszła za mąż, więc chyba wie, co mówi :)

Fragment o tym, że należy założyć sukienkę jest trochę słabszy, przecież nie każda kobieta musi wyrażać kobiecość przez sukienkę akurat. Ale to tylko jeden malutki negatyw, ktory potrafię zauważyć w morzu pozytywów :)

Książka to miód na moje uszy. Mogłaby też być zatytułowana "Jak nie wyjść za drania, który zrujnuje cię psychicznie", albo "Jak wyjść z toksycznego związku" albo "Jak nie przejmować się zbytnio tym, że jeszcze nie znalazło się męża". Spełnia wiele funkcji. Zdecydowanie polecam.

A że nie jest to literatura z wyższej półki... To jest poradnik, a nie kandydat na literacką nagrodę Nobla. I spełnia swoją funkcję znakomicie!

Naprawdę dobra. Poza osobistą sympatią do autorki, muszę przyznać, że:
1. Książka jest pisana od serca i to czuć, jak się ją czyta.
2. Zero porad, których nie da się zastosować, w stylu "nie kochaj go, bo będzie mógł cię zranić", których pełno w poradnikach...
3. Zero żałosnych porad w stylu "wsuń donata na jego przyrodzenie i obgryź".
4. Dobre refleksje międzypokoleniowe....