Co za nieznośnie denerwująca książka; ręce opadały mi tyle razy, że wydłużyły się o jakieś dziesięć centymetrów. Nie żałuję, że ją kupiłam, bo trudno byłoby inaczej wejść w posiadanie równie przekrojowego zbioru znakomitych fotografii, ale te zdjęcia to jedyne, co powstrzymuje mnie przed rzuceniem jej w jakiś ciemny i bardzo, bardzo zapomniany kąt. Jeffrey ma tę doprowadzającą mnie do szewskiej pasji manierę uogólniania swoich odczuć i interpretacji na wszystkich czytelników; bez przerwy coś "widzimy", "odczuwamy" i "myślimy". Problem w tym, że czasami widzimy coś innego, albo, co gorsza, nie odczuwamy i nie myślimy, i wówczas Autor patrzy na nas - tak sobie to wyobrażam - oczami wielkimi jak spodki, by chwilę potem tonem wyrażającym bezbrzeżne zdumienie zapytać: "Jak to?"
Do tej litanii narzekań dochodzą jeszcze dziwaczne, jakby wyrwane z kontekstu zdania (nie wiem, czy to wina tłumacza, czy samego Jeffreya), a także karygodne błędy merytoryczne - co to, na Boga, jest "obiektyw 8x10 cali"?

Co za nieznośnie denerwująca książka; ręce opadały mi tyle razy, że wydłużyły się o jakieś dziesięć centymetrów. Nie żałuję, że ją kupiłam, bo trudno byłoby inaczej wejść w posiadanie równie przekrojowego zbioru znakomitych fotografii, ale te zdjęcia to jedyne, co powstrzymuje mnie przed rzuceniem jej w jakiś ciemny i bardzo, bardzo zapomniany kąt. Jeffrey ma tę...