Krajewski i Mock w świetnej formie. W przypadku Eberharda trudno się dziwić, wszak jest coraz młodszy. Pisarz zaś z latami wciąż ma bardzo ciekawe pomysły i wciela je w życie.

Tym razem Mock działa i we Wrocławiu i w Afryce, mamy rok 1914 i 1929. Jest oczywiście, jak to u Krajewskiego, mrocznie i makabrycznie, ale cóż, świat, a raczej ludzie, potrafią zgotować bliźniemu straszny los.

Czytałam z zapartym tchem, rozglądając się czasem na boki, czy przypadkiem nie przemknie gdzieś jakieś zabłąkane stworzenie albo nie zatrzasną się drzwi.
Pisarz potrafi budować nastrój grozy. Daje też okazję spojrzenia na Wrocław z początku XX wieku, są tu nawet restauracje automatyczne!

Ciekawy jest prolog, w którym pisarz oprócz podziękowań wyjaśnił pewne kwestie pojawiające się w powieści, dowodzą one kolejny raz jego profesjonalizmu.

Żal mi, że już przeczytałam. Teraz przyjdzie mi czekać na następne śledztwo Ebiego, znamy się już tak długo, że chyba mogę go tak nazywać.

Krajewski i Mock w świetnej formie. W przypadku Eberharda trudno się dziwić, wszak jest coraz młodszy. Pisarz zaś z latami wciąż ma bardzo ciekawe pomysły i wciela je w życie.

Tym razem Mock działa i we Wrocławiu i w Afryce, mamy rok 1914 i 1929. Jest oczywiście, jak to u Krajewskiego, mrocznie i makabrycznie, ale cóż, świat, a raczej ludzie, potrafią zgotować bliźniemu...