Dotychczas pani Kursa opisywała w swoich książkach historię miłości jednej pary. W każdej innej. Łączyły się te historie, przeplatali bohaterowie, bo miasteczko niewielkie i wszyscy się znają. Tu mamy opowieść o Weronice i Radku, dwojgu w różny sposób pokaleczonych młodych osobach. Po wielu perypetiach i pomocy niezawodnej Marty, wszystko kończy się szczęśliwie. No i właśnie. Książka wcale się nie kończy. A szkoda. Gdyby autorka zakończyła swe dzieło w okolicach 250. strony byłoby super. Niestety ciągnie opowieść przez kolejnych 250 stron, na których główną bohaterką jest już raczej Marta. Idealna i przez wszystkich (ludzi i zwierzęta) uwielbiana. Wszędzie roztacza swój urok, łamie męskie serca, jest niezastąpioną przyjaciółką a nawet ratuje od śmierci szczeniaka. Sama słodycz. Tylko niestety, nadmiar słodyczy może zemdlić. Ja mam dość. Chciałabym jeszcze przeczytać "Najlepsze jest najbliżej", żeby wiedzieć, jak potoczyły się losy Rambo i Olinki. Boję się jednak, że nie strawię kolejnej dawki słodkiej Marty.

Dotychczas pani Kursa opisywała w swoich książkach historię miłości jednej pary. W każdej innej. Łączyły się te historie, przeplatali bohaterowie, bo miasteczko niewielkie i wszyscy się znają. Tu mamy opowieść o Weronice i Radku, dwojgu w różny sposób pokaleczonych młodych osobach. Po wielu perypetiach i pomocy niezawodnej Marty, wszystko kończy się szczęśliwie. No i...