Sama historia jest intrygująca, aczkolwiek niezbyt wprawnie poprowadzona. Estera zostaje zabrana do królewskiego haremu i jako dziewica ma spędzić rok, przygotowując się do zostania nałożnicą króla, a może wręcz królową. Sam trening praktycznie nie ma miejsca, a przynajmniej prawie nic nie jest opisane. Wątpię, żeby takie kobiety były tylko myte, perfumowane, karmione i pojone winem. Zapewne mają różnorakie lekcje, o których tutaj nie dane jest przeczytać.

Wiem, że ta książka opowiada historię z Biblii. Jednak jeśli już przekładać coś na powieść, to autorka powinna bardziej popracować nad uzasadnianiem wydarzeń. Często jakby brakuje ciągu przyczynowo-skutkowego. Nasza bohaterka ma piękne włosy i nagle mnóstwo osób chce ją uczynić królową?! Estera mówi, że ufa tej czy tamtej osobie, a nigdy nie widzieliśmy skąd takie zaufanie się wzięło. Że niby z jednej rozmowy albo czynu?

Cała książka przedstawia wiele lat z jej życia, ale tak jak wspomniałam wyżej, mało co jest dobrze opisane. Wszystko tak pobieżnie i ogólnikowo. Jeśli już autorka zabierała się za pisanie czegoś takiego, to powinna bardziej zagłębić się w postaci. To jakie są, co nimi prowadzi i dobrze pokazać ich rozwój.

Zresztą jak na powieść, która bazuje na Biblii, w samej historii mało jest o Bogu i tym, że Estera faktycznie pokłada w Nim jakąś nadzieję i siłę.

Myślę, że gdyby powieść była bardziej dopracowana, mogłaby być całkiem dobra, a wyszło według mnie średnio.

Sama historia jest intrygująca, aczkolwiek niezbyt wprawnie poprowadzona. Estera zostaje zabrana do królewskiego haremu i jako dziewica ma spędzić rok, przygotowując się do zostania nałożnicą króla, a może wręcz królową. Sam trening praktycznie nie ma miejsca, a przynajmniej prawie nic nie jest opisane. Wątpię, żeby takie kobiety były tylko myte, perfumowane, karmione i...