Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nora odeszła, pewnego dnia spakowała się, młodszą córkę oddała pod opiekę najlepszej przyjaciółce, starszą zostawiła z przeświadczeniem, że o właściwej porze odbierze ją ze szkoły.Cóż zostawiła dla męża?Krótką notatkę z informacją, że inaczej nie mogła, musiała…, wiele ją to kosztowało, ale … tak trzeba było…Po 6 latach z jakiś przyczyn wraca do domu, czego oczekiwała?Rzucania się w ramiona dzieci, gorących zapewnień męża, że nigdy nie miał innej?Czy po porzuceniu swoich bliskich w taki sposób, można oczekiwać łzawych powitań?Zanim dokonasz oceny jej postępowania Drogi Czytelniku zapoznaj się z historią rodziny Wellsów… Normalnym u mnie jest, że opisy lektury (na okładce z tyłu) nie czytam do końca.Bardzo często zdumiewa mnie to, że książka jest inna niż spodziewałam się tego po zdaniu lub dwu opisu.W tym przypadku raczej myślałam, że będę miała do czynienia z thrillerem psychologicznym.Obecnie po przeczytaniu całości stwierdzam, że mogłabym pozostawić tylko: psychologiczny.Albowiem czytelniku jest to psychologiczny obraz rodziny postawiony w sytuacji kryzysowej.Jestem mile zaskoczona tą powieścią, uważam, że warto ją przeczytać.W lekturze tutaj poznajemy uczucia i czyny głównej bohaterki Nory, ale także jej męża, starszej i młodszej córki, oraz przyjaciółki rodziny.Dzięki temu mamy całkowity obiektywny obraz wydarzeń.Niewątpliwie jest to jeden z największych plusów tej powieści.Można nie lubić głównej bohaterki, ale przyznać trzeba, że każdy z nas zachowanie Nory zinterpretuje w oparciu o swoje własne przeżycia i doświadczenia.To co dla jednego czytelnika będzie nie do pojęcia dla drugiego okaże się całkiem zrozumiałe. Podczas czytania lektury towarzyszyły mi różnego rodzaju emocje , od tych całkowicie negatywnych, po obojętność, a na końcu zrozumienie.Ważnym jest, że Virginia McGregor w taki sposób przedstawiła wydarzenia, iż odczuwało się, jakby chciała powiedzieć: Co o tym sądzisz? Czy zachowanie Nory należy wybaczyć?Czy rodzina nie potraktowała jej nazbyt surowo? Miałam problem z oceną zachowania głównej bohaterki i jej bliskich.Zawsze najprościej osądzić, zdecydowanie gorzej jest wczuć się w czyjąś sytuację.Tak więc największym plusem jest problematyczność zachowań Nory, Adama, Elli oraz Fay.Ponadto książkę dobrze i płynnie się czytało.Zważając na tak ciężki temat, myślę, że nie zabrakło w tej lekturze równowagi bez której tematyka mogłaby nazbyt przytłaczać.Po prostu dobra lektura godna polecenia.