Staram się zawsze czytać książki do końca, ale w tym przypadku było ciężko. Pewnie dlatego, że spodziewałam się czegoś w rodzaju romansu historycznego, a nie niemal nieustannego opisu kopulacji odmienianej przez wszystkie przypadki. Nie mam nic przeciwko opisom scen erotycznych, ale w tej książce nic się poza tym nie dzieje. Nie ma postaci bez co najmniej jednego opisu stosunku seksualnego z jej udziałem. Do ostatnich stron łudziłam się, że fabuła się rozwinie, np. wątek podróży do Indii zapowiadany na okładce. Niestety, dobrnęłam do końca i się rozczarowałam. Być może jest to książka tylko dla miłośników erotyków, ale dla samych wyuzdanych opisów, których jest tu więcej niż jakiejkolwiek innej akcji, nie opłaca się czytać, moim zdaniem.

Staram się zawsze czytać książki do końca, ale w tym przypadku było ciężko. Pewnie dlatego, że spodziewałam się czegoś w rodzaju romansu historycznego, a nie niemal nieustannego opisu kopulacji odmienianej przez wszystkie przypadki. Nie mam nic przeciwko opisom scen erotycznych, ale w tej książce nic się poza tym nie dzieje. Nie ma postaci bez co najmniej jednego opisu...

Klimat osiemnastego wieku nadaje erotykowi specyficznego uroku - obok powozów, długich sukni i gorsetów są również tajemne przejścia, wyjątkowe domy uciech i jakże odmienne od obecnych relacje międzyludzkie. Prawda jest jednak taka, że Cherrie nie postarała się w kwestii tła historyczno-społecznego. Zbyt mało wydarzeń, na których tle rozgrywałyby się losy bohaterów. Dość skąpe informacje na temat handlu z Indiami, planowanych celów wypraw morskich czy też ustroju Anglii i sytuacji jej mieszkańców.

Prawdziwej fabuły jest w książce niewiele, autorka skupiła się na erotyce a poza nią jest dość sielankowo i wydarzenia rozgrywają się w kręgu kilku osób. Dopiero pod koniec lektury pojawiają się nowe postacie, jednak nie zmienia to faktu, że powieść nie jest ani odrobinę romantyczna a prawdziwej miłości tu nie uświadczycie.
Laura opowiada nam o harcach z nauczycielem, potem o uciechach w samym Farlow's - swoich i nie tylko, gdyż panuje ogólna rozwiązłość. Cała książka ukazuje dość otwarte podejście do intymności, części ciała są nazywane różnorodnie - od słodkich czy wręcz śmiesznych, po potoczne i "świntuszkowate", co powoduje iż nie zawsze sceny erotyczne wywołują rumieniec, często śmieszą słownictwem lub zachowaniem bohaterów. Najbardziej ujęło mnie określenie "różowy nosek myszki" :)
"Momentów" jest przecież jednak kilka lub kilkanaście (wybaczcie, ale nie liczyłam...) i nie zawsze jest słodko czy śmiesznie - zdarzają się sceny wyuzdane czy pikantne.

Na uwagę zasługuje pewna tajemnica pana domu w Farlow's Mills, która wychodząc na jaw nieźle miesza w życiu pewnych mężczyzn - zabrakło mi wyjaśnienia jak jeden z nich zareagował na nowinki... Liczyłam na dokończenie tego wątku... Zwłaszcza, że brała w nim udział zjawa.


Doskonale widać, iż akcja dzieje się wiele lat temu, ponieważ często stosowane są archaizmy - nie zawsze zresztą rozumiane przez współczesnego czytelnika. Występują też wyrazy potoczne. Słowo "chędoży", mi nie przeszkadzało, ale już na przykład wyraz "flaszka" powinien zostać chyba zastąpiony "butelką"...


Podsumowując - "Córka Fanny Hill" charakteryzuje się dużą częstotliwością miłosnych uniesień, które z kolei określiłabym jako różnorodne. To oryginalna lektura, głównie z uwagi na akcję osadzoną w osiemnastym wieku, jednak w mojej ocenie jest dość średnia. Wielbiciele literatury erotycznej nie będą zniesmaczeni, ale na ile seksualność ich zadowoli - wszystko zależy od tego czy oddadzą się lekturze dla poznania tej historii czy będą tylko porównywać do hitów gatunku.


całość recenzji: http://czytelnicza-dusza.blogspot.com/2017/09/janet-cherrie-corka-fanny-hill.html

Klimat osiemnastego wieku nadaje erotykowi specyficznego uroku - obok powozów, długich sukni i gorsetów są również tajemne przejścia, wyjątkowe domy uciech i jakże odmienne od obecnych relacje międzyludzkie. Prawda jest jednak taka, że Cherrie nie postarała się w kwestii tła historyczno-społecznego. Zbyt mało wydarzeń, na których tle rozgrywałyby się losy bohaterów. Dość...

Pamiętam to podekscytowanie towarzyszące mi, kiedy jako nastolatka po raz pierwszy czytałam historię Fanny Hill. Była to dla mnie w pewien sposób książka zakazana, którą znalazłam w domu ukrytą pod stertą starych ciuchów. Nic nie ciekawi bardziej, od skrywanych przed dziećmi „skarbów”. Byłam wtedy zszokowana, ponieważ nigdy wcześniej nie miałam okazji czytać powieści, która w tak otwarty, wyuzdany sposób opisywałaby akt seksualny. Dziś już nic mnie nie dziwi. Francis po śmierci rodziców stała się prostytutką. Jako dziecko, cudem uszła z życiem, podczas gdy jej rodzeństwo wyniszczyła choroba, głód i ubóstwo. Teraz jednak miałam okazję zapoznać się z historią jej córki.

Laura po śmierci ukochanego stryja przenosi się do dalekiego kuzyna. Jako że jest dobrze wykształcona, ma uczyć jego syna rachunków. Młoda kobieta szybko odkrywa, co jest dla niej największą przyjemnością i choć nie jest kurtyzaną jak jej matka, nie stroni od obcowania z mężczyznami. Dom, do którego trafia, okazuje się jaskinią rozpusty, gdzie każdy z każdym spotyka się, by potajemnie dać upust swojej chuci.

Historia Fanny Hill stała się inspiracją dla wielu pisarzy tworzących erotyki, Janet Cherrie jest jednym z nim. Stworzyła krótką powieść, którą właściwie można przeczytać w jeden wieczór. Mimo że nie lubię tego typu książek, o czym zdążyły się już przekonać osoby czytające moje recenzje, to ta powieść ma w sobie ciekawy klimat. Prawdopodobnie ma na to wpływ ulokowanie historii w dalekich czasach, kiedy to kobiety nosiły suknie do ziemi i gorsety, a bogaci ludzie mieli swą służbę i mieszkali w pałacach.

Cieszę się, że Laura prócz tego, iż została obdarzona niebagatelną urodą, jest również inteligentną kobietą, która pasjonuje się matematyką i wie, czego chce od życia, choć momentami może wydawać się nazbyt infantylna. Dość mam już uległych bohaterek pokroju Anastasii Steel oraz banalnych, sztampowych historii o bogatych, hojnie obdarzonych przez los mężczyzn, którzy dominują w związku ze swoimi partnerkami. W „Córce Fanny Hill” jest zupełnie odwrotnie, to kobiety przejmują inicjatywę, a płeć przeciwna spełnia ich zachcianki.

Może książka ta nie jest historią, do której będę chciała ponownie wrócić, ale czytało mi się ją przyjemnie, co nieco mnie zszokowało. Myślę, że może się ona spodobać miłośnikom erotyków oraz historycznych romansów. Bardzo podobało mi się to, iż autorka opisując sceny erotyczne, nie używała wulgaryzmów, które czynią akt przedmiotowym. Osiemnastowieczny Londyn w tle wprowadza w odpowiedni klimat. Na uwagę zasługują również sekrety, które posiadają niemal wszyscy bohaterowie. Jeśli szukacie lekkiego, niezobowiązującego erotyku napisanego w duchu epoki oświecenia, to jest to pozycja dla Was.

Pamiętam to podekscytowanie towarzyszące mi, kiedy jako nastolatka po raz pierwszy czytałam historię Fanny Hill. Była to dla mnie w pewien sposób książka zakazana, którą znalazłam w domu ukrytą pod stertą starych ciuchów. Nic nie ciekawi bardziej, od skrywanych przed dziećmi „skarbów”. Byłam wtedy zszokowana, ponieważ nigdy wcześniej nie miałam okazji czytać powieści,...

Lubuję się w romansach historycznych, chętnie również poznaję powieści erotyczne różnych autorów. Nagle moim oczom ukazało się połączenie tego, co naprawdę lubię - historyczny erotyk. Postanowiłam jak najszybciej dać mu szansę i sprawdzić, czy różni się od tych dziejących się we współczesnym świecie.

Po przedwczesnej śmierci rodziców pięcioletnia Laura Hill trafia pod opiekę stryja swojego ojca. Ten zapewnia jej doskonałe wykształcenie, które uzupełnia niezwykłą urodę dziewczyny, umożliwiając jej, pomimo bardzo skromnego majątku, udany start w życie.
Pewnego dnia dorosła już Laura otrzymuje zaproszenie od swojego dalekiego kuzyna, który zaproponował, aby uczyła jego syna rachunków. W majątku krewniaka Laura zostaje wciągnięta w świat rządzący się własnymi prawami, pełen układów i miłosnych gier, gdzie pomaga kuzynowi w zdobyciu koncesji Kompanii Wschodnioindyjskiej na handel z Indiami. Cel ten osiąga bynajmniej nie rozmowami...

Właściwie mogę śmiało stwierdzić, że lubię od czasu do czasu sięgnąć po mocniejszą powieść erotyczną. W tym przypadku miałam ochotę na coś lżejszego, przyjemniejszego i zdecydowanie delikatniejszego. Właśnie to otrzymałam. Seks pozbawiony wulgaryzmów i nadmiaru agresji wyładowywanej przez kochanków. Z racji tego, że akcja dzieje się w XVIII wiecznym Londynie pokuszę się o stwierdzenie, że książka Janet Cherrie pięknie wpasowuje się w klasykę. Gdyby tylko była wydana znacznie wcześniej.

Niestety w dzisiejszych czasach wielu autorów pędząc za szałem na ten gatunek, gubi się po drodze zapominając o tym, co najważniejsze. Ich opisy scen erotycznych są jednotorowe, wulgarne i zbyt agresywne. Janet Cherrie omija wulgaryzmy i niepotrzebne zwroty, jednak w jej sytuacji czegoś do pełni szczęścia zabrakło. Czytając ten gatunek, czytelnik ma nadzieję na falę niesamowitych doznań, które zapadną w pamięci i przyprawią o delikatny dreszczyk. Tutaj tego właśnie mi zabrakło i nie ukrywam, trochę się zawiodłam. Liczyłam na coś więcej. W końcu brytyjska stolica sprzed trzech wieków znana była ze swej rozwiązłości (podobnie z resztą jak inne miejsca). Partnerzy w wielu przypadkach nie dbali o wierność swoim drugim połówkom, więc liczyłam na uniesienia z wielkimi doznaniami. Niestety ich zabrakło.

Jeśli chodzi o samych bohaterów, są oni bardzo różni. Należy pamiętać, że akcja toczy się w XVIII wieku, więc społeczeństwo różni się od tego dobrze nam znanego. Główna bohaterka, Laura zmieniając się z dziewczynki w dorosłą kobietę okazuje się być nie taka, jaką ją sobie moglibyśmy wyobrażać. Niektórych jej postać może irytować, a jej miłosne ekscesy wydawać się nierozsądnymi. W świecie seksu często jednak o zdrowym rozsądku się zapomina...

Książkę przeczytałam naprawdę szybko i choć nie powaliła mnie na kolana, to nie była z całą pewnością katorgą. Przeszkadzały mi jednak archaizmy, które autorka na siłę dorzucała, byśmy mogli poczuć się faktycznie jak w dawnym Londynie. Uważam, że zabieg zbędny, jeśli się nie ma w nim dużej wprawy. Lepiej posługiwać się współczesnym językiem, który doskonale znamy, niż stawiać sobie na drodze przeszkody, które często ciężko ominąć.
Myślę, że wielu osobom znacznie przyjemniej czytałoby się tę powieść napisaną właśnie językiem bardziej współczesnym.

Córka Fanny Hill to powieść, która przedstawia miłosne igraszki w XVIII wiecznym Londynie. Czyta się szybko, lecz bez większych doznań. Fani tego typu literatury mogą odnaleźć tutaj coś dla siebie, jednak wymagający czytelnicy mogą czuć niedosyt. Ci, którzy poszukują erotyków pozbawionych wulgaryzmów, śmiało mogą sięgać po ten tytuł.

Lubuję się w romansach historycznych, chętnie również poznaję powieści erotyczne różnych autorów. Nagle moim oczom ukazało się połączenie tego, co naprawdę lubię - historyczny erotyk. Postanowiłam jak najszybciej dać mu szansę i sprawdzić, czy różni się od tych dziejących się we współczesnym świecie.

Po przedwczesnej śmierci rodziców pięcioletnia Laura Hill trafia...

Maj w pełni, słońce wreszcie wyszło zza chmur pozwalając zrzucić z ramion ciepły sweter. Na czytelniczym liczniku A.D. 2017 ponad 40 powieści, a ja – zaczynając przygodę z kolejną lekturą – powoli układam w głowie listę najlepszych książek bieżącego roku. Większość tytułów, jakie znajdą się na wspomnianej liście to powieści przepełnione emocjami, dobrych merytorycznie i stylistycznie, takich, z których czerpać można pełnymi garściami. Nie samymi perełkami człowiek żyje, raz na pewien czas trzeba przełamać schemat lekturą lżejszą gatunkowo; nie zmuszającą umysłu do pracy na pełnych obrotach, a dającą tylko i wyłącznie odprężenie. I to właśnie błogiego relaksu oczekiwałam od Córki Fanny Hill autorstwa Janet Cherrie. Niestety zapomniałam o prawdzie płynącej ze starego przysłowia o wchodzeniu dwa razy do tej samej rzeki. Zarówno Córka… jak i recenzowane niedawno Pamiętniki Fanny Hill spod pióra Johna Clelanda z całą pewnością otwierałyby zupełnie inny ranking: najsłabszych książek z jakimi zetknęłam się na przestrzeni ostatnich miesięcy.

XVIII- wieczny Londyn. To właśnie tu dojrzewa młodziutka Laura – córka głównej bohaterki Pamiętników Fanny Hill. Życie dziewczyny nie jest usłane różami – ojciec zapił się na śmierć, matka zmarła przedwcześnie. Szczęście w nieszczęściu, Laura nie została bez grosza przy duszy – otrzymała całkiem pokaźny majątek oraz gruntowne wykształcenie. W genach otrzymała również ponad przeciętną urodę oraz bystrość umysłu, czyli cechy stawiające ją w roli idealnej kandydatki na żonę dla wysoko postawionego kawalera. Losy Laury potoczą się jednak zupełnie innym torem, gdy w wieku 23 lat, trafi do posiadłości dalekiego kuzyna George’a, poproszona by nauczać jego syna rachunków. I to właściwie cała fabuła, gdyż jak nie trudno się chyba domyślić, pozostała część powieści skupia się na zażyłości Laury oraz George’a, którym daleko do czysto kuzynowskich relacji jakie znamy z życia codziennego czasów współczesnych (a które w XVIII- wiecznym Londynie nie były niczym nadzwyczajnym).

Poruszyła kilka razy ptaszkiem (…).

Życie recenzenta literatury to wbrew pozorom niełatwa sztuka. Zdaję sobie sprawę ile wysiłku kosztuje napisanie prostego tekstu, nie mówiąc już o powieści. Recenzując kolejne książki, zawsze staram się doceniać trud włożony przez autora w swoje dzieło. Niestety w przypadku Janet Cherrie i jej Córki Fanny Hill muszę postawić sprawę jasno i robię to z ciężkim sercem – ciężko byłoby napisać to gorzej. O tyle, o ile w samym pierwowzorze, tj. w Pamiętnikach… zachwycające było tło społeczno-obyczajowe osiemnastowiecznego Londynu, tak Córka… pozbawiona została nawet tej podwaliny, która by ją ratowała.

Poluzowała gorset, zdjęła suknię z ramion i uwolniła piersi. Każda była wielkości ludzkiej głowy.

Tym, co najbardziej przeszkadza w trakcie lektury jest naszpikowany archaizmami język powieści. Ten zabieg miał zapewne dawać poczucie, że naprawdę znajdujemy się w stolicy Wielkiej Brytanii sprzed trzech wieków. Niestety jego zastosowanie pozostawia wiele do życzenia, w zestawieniu ze stylistyczną prostotą jedynie razi. To co denerwuje ponadto, to nieudolne, drętwe, pozbawione wyczucia i ogłady opisy scen erotycznych, z których złożona jest praktycznie cała książka. Zamiast wzbudzać w czytelniku pożądanie czy pobudzać zmysły… bawią. Skupiająca się tylko i wyłącznie na wyuzdanych opisach seksu fabuła nie wciąga, momentami degustuje, jest tania i nużąca.

Szczytowała bardzo gwałtownie, wijąc się na czarnym palu (…).

Nie jest też tak, że dzieło pani Cherrie przegrało już na starcie, i tu przykładem posłużą autorzy zupełnie innego i nad wyraz różnego kalibru – Philip Roth, Elfride Jelinek czy autorka cyklu Osiemdziesiąt dni – Vina Jackson. Recenzowany przeze mnie niedawno Teatr Sabata Amerykanina czy Pianistka Austriaczki to również pozycje, w których wyuzdane sceny miłosnych uniesień stanowią nawet nie tło, a sedno powieści. Podobnie w przypadku obrazów Viny Jackson, którym to zdecydowanie bliżej do dzieła Janet Cherrie. W czym tkwi różnica? W tym, że pisać trzeba umieć. Jeśli konkretny autor decyduje się na odważne zagranie jakim niewątpliwie jest postawienie wszystkiego na jedną kartę – w tym przypadku kartę seksu – musi wiedzieć jak zabawić się słowem by czytelnik drżał na całym ciele w tych momentach, kiedy drżeć powinien, tymczasem te właśnie momenty w wykonaniu Janet Cherrie budziły niestety uśmiech politowania.

Czułam tę fujarę doskonale (…).

Córka Fanny Hill to jedna z moich recenzenckich pomyłek, bookiecikowy kwiatek, który pragnę wymazać z pamięci. Wiem, iż łatwo z pozycji fotela krytykować czyjąś pracę, trud i godziny ciężkiej harówki, jednak by być szczerą z samą sobą oraz Wami Drodzy Czytelnicy, od czasu do czasu zmuszona jestem ostrzec przed literaturą niskich lotów. Moje zadanie polega też na tym, by czasem się sparzyć, byście Wy już nie musieli. To właśnie jest ten przypadek.

www.bookiecik.pl

Maj w pełni, słońce wreszcie wyszło zza chmur pozwalając zrzucić z ramion ciepły sweter. Na czytelniczym liczniku A.D. 2017 ponad 40 powieści, a ja – zaczynając przygodę z kolejną lekturą – powoli układam w głowie listę najlepszych książek bieżącego roku. Większość tytułów, jakie znajdą się na wspomnianej liście to powieści przepełnione emocjami, dobrych merytorycznie i...

Janet Cherrie napisała mocną powieść erotyczną, w której nie ma jakiś wulgaryzmów, lecz są opisy scen erotycznych oddanych ze smaczkiem. Mogłabym zatem powiedzieć, że to klasyk w swoim wydaniu. Autorzy często spalają się na opisach scen uniesień miłosnych, a tutaj autorka zrobiła to z doskonałym wyczuciem i umiarem. Nie spotykamy się z gwałtami, brutalnym zachowaniem, lecz mamy przyjemność delektować się doskonałymi opisami erotyzmu między dwojgiem ludzi. Tutaj autorka zarobiła wielkiego plusa.

Laura to postać jak dla mnie trochę kontrowersyjna. Na początku jako osierocona dziewczynka wydaje się być idealna, dobrze się uczy, odbiera wykształcenie. Jednak kiedy jako dorosła kobieta przyjeżdża do swojego kuzyna, wszystko zmienia się o 360 stopni. Zostaje wciągnięta w świat, który rządzi się swoimi prawami, gdzie seks jest na porządku dziennym i nie można bez niego żyć. Czasami postępowanie Laury mnie irytowało.

Akcja toczy się w XVIII -wiecznym Londynie. Dlatego w powieści występują zamożni mieszczanie, poważani binzesmeni, panienki lekkich obyczajów, służące, lokaje, kucharki oraz wielcy uczeni tego okresu. Większość akcji dzieje się właśnie w Londynie, lecz momentami przenosimy się na wsie, by potem znów powrócić do Londynu.

Niewątpliwie były to czasy, gdzie wszyscy uwielbiali miłosne gierki, a igraszek im nie brakowało. Ludzie rzadko bywali wierni swoim partnerom, korzystali z przyjemności ile się dało.

To co negatywnie mnie zaskoczyło to reakcja Tima na odkrycie swojego pochodzenia. Prawdę powiedziawszy tutaj spodziewałam się całkiem innej reakcji, a tymczasem jej w ogóle zabrakło. Poniekąd po Timie spłynęła ta wiadomość jak kropla deszczu po szybie. Zabrakło tutaj realizmu, gdyż w normalnym świecie taka informacja wywołałaby burzę, a może i rozpętała piekło. Nikt normalny nie przyjmuje tak ważnej decyzji z takim spokojem jak nasz bohater.

Skupiając się jednak na tym, iż powieść ta jest powieścią pornograficzną, muszę przyznać, że pod tym względem nie mam autorce nic do zarzucenia. Niewątpliwie nie jest to jednak powieść, która może spodobać się każdemu czytelnikowi.

Córka Fanny Hill to doskonale napisana pod względem erotycznym powieść, w której Ci, którzy lubują się w tym gatunku, znajdą wiele elementów, które ich zachwycą. Brak wulgaryzmów, doskonałe sceny miłosnych uniesień dodają tej lekturze smaczku. Zachęcam do przeczytania tych, którzy lubują się w tym właśnie gatunku.


www.czytaninka.blogspot.com

Janet Cherrie napisała mocną powieść erotyczną, w której nie ma jakiś wulgaryzmów, lecz są opisy scen erotycznych oddanych ze smaczkiem. Mogłabym zatem powiedzieć, że to klasyk w swoim wydaniu. Autorzy często spalają się na opisach scen uniesień miłosnych, a tutaj autorka zrobiła to z doskonałym wyczuciem i umiarem. Nie spotykamy się z gwałtami, brutalnym zachowaniem, lecz...