Tym razem tytułowa bohaterka spędza czas z dziadkiem, który postanawia zbudować szafkę na konfitury babci. Wraz z Kicią Kocią przygotowują wszystkie potrzebne rzeczy, zabierając się do pracy. Nawet Kicia Kocia może przyczynić się do powstania szafeczki...

Sprawianie radości innym jest bardzo ważne - nic tak nie raduje jak czyjś uśmiech. Do tego wspólna praca daje wiele korzyści, które można przekuć w zabawę i naukę.

Kicia Kocia jest bohaterką uwielbianą przez ogrom dzieci, co jest chyba najważniejsze. Mnie osobiście nie urzeka i nie do końca rozumiem jej fenomen, ale nie jest to seria dedykowana dorosłym, dlatego nie muszę tego pojmować - grunt, że dzieciaczki są zadowolone.

Historyjki są bardzo proste, niekoniecznie okraszone morałem, co chyba najbardziej mi przeszkadza. Można wynieść wartościowe treści z kontekstu czy po wspólnej rozmowie, aczkolwiek wydaje mi się, że małym dzieciom trzeba pisać pewne rzeczy prosto z mostu. Jednak małym czytelnikom niekiedy wystarcza nieskomplikowana treść, kolorowe obrazki (te także nie do końca wpasowują się w mój gust), mały format książki oraz niewiele tekstu na stronie. To lektura w sam raz do przeczytania podczas jednego posiedzenia.

Tym razem tytułowa bohaterka spędza czas z dziadkiem, który postanawia zbudować szafkę na konfitury babci. Wraz z Kicią Kocią przygotowują wszystkie potrzebne rzeczy, zabierając się do pracy. Nawet Kicia Kocia może przyczynić się do powstania szafeczki...

Sprawianie radości innym jest bardzo ważne - nic tak nie raduje jak czyjś uśmiech. Do tego wspólna praca daje wiele...