Dwie rzeczy są pewne… Nie, nie śmierć i podatki, choć pewnie to też, ale coś innego. Za dokładnie 100 dni kończę 25 lat oraz nigdy nie przestanę kochać bajek.
Tak, to prawda. Niektóre historie nie są tylko dla dzieci, mają drugie niedostrzegalne przez nie dno. Tylko dorośli mogą się w nim przejrzeć. Tak jest w przypadku „Małego księcia” czy też w Kubusiu Puchatku, który jest przedmiotem mojej pisaniny. Miś o Małym rozumku na pewno nauczy Nas Czegoś Niezwykłego. To idealna rozrywka dla całej rodziny: dzieci, rodziców czy dziadków. Każde pokolenie znajdzie tu coś dla Siebie. To starsze pewnie zwróci tez uwagę, że książeczka ma kilku autorów. To nie A. A.Milne i E. H. Shepard, lecz cztery osoby: Paul Bright, Brian Sibley, Jeanne Willis oraz Kate Saunders. Każda z nich napisała jedno opowiadanie, po jednym na porę roku. Także mamy to przygody zwierzątek ze Stumilowego Lasu i Krzysia kolejno od jesieni do lata. To świetny pomysł, ponieważ może czytać poszczególne historie z osobna lub razem by poznać cały rok niezapomnianych zdarzeń Naszego ulubionego Misia. Spotkamy starych znajomych: Puchatka, Krzysia, Sowę, Prosiaczka, Królika, Kłapouchego, Tygryska i Kangurzycę z Maleństwem. Poznamy także nowych bohaterów: Smoka czy Pingwinka. A to dopiero początek!
Nowe wydanie przygód tego niezbyt ogarniętego misia, wyszło na nasz rynek czytelniczy w kwietniu 2017 nakładem Znak. Bardzo się cieszę z tegoż powodu. Nigdy nie czytałam przygód Puchatka, ale bajki oglądałam miliony razy. Do dziś pamiętam kasety VHS na których miałam różne odcinki mojej ulubionej bajki. Nawet jest jeden film. Gdzieś jeszcze je mam. Książka było to dla mnie Coś Nowego, ale teraz zaprawiona w czytaniu dałam sobie radę! :P
To pięknie ilustrowana książeczka w twardej oprawie, która, uwierzcie mi, ucieszy niejednego fana czytania. Polecam każdą okazje od dnia matki do oczywiście dnia dziecka!
Przeczytajcie i sprawdźcie sami. Ja tymczasem odłożę książkę na honorowe miejsce na moim regale dla przyszłych pokoleń, bo te historie są ponadczasowe i zawsze będę wywoływać uśmiech na mojej twarzy, nieważne co się stanie. Sama, założę się, sięgnę nieraz by przypomnieć sobie co słychać w Stumilowym Lesie. Może zajrzę tez do oryginalnej historii?

Dwie rzeczy są pewne… Nie, nie śmierć i podatki, choć pewnie to też, ale coś innego. Za dokładnie 100 dni kończę 25 lat oraz nigdy nie przestanę kochać bajek.
Tak, to prawda. Niektóre historie nie są tylko dla dzieci, mają drugie niedostrzegalne przez nie dno. Tylko dorośli mogą się w nim przejrzeć. Tak jest w przypadku „Małego księcia” czy też w Kubusiu Puchatku, który...