Mitologia Nordycka Neila Gaimana to pewne rozliczenie się z mitów, które były inspiracją do jego wydanych książek. Z drugiej strony dostajemy sfabularyzowane wersje znanych mitów nordyckich napisanych przystępnym językiem. Dotyczące początków ludzi na ziemi, wyjaśniające poszczególne mechanizmy działania świata, jak również przybliżające losy poszczególnych bogów. Mrożna kraina jest zamieszkała przez olbrzymy, karły i inne stworzenia. Sami bogowie robią wrażenie bardziej ludzkich niz sądziłem, że będą. Pewnie zasługą jest taki typ historii zaprezentowanej przez autora. Ukazującej bogów ze swoimi przywarami i zaletami przypominającymi ludzkie. Pełnych namiętności, okrutnych, złośliwych, knujących spiski, próbujących nie wywiązywać się z danej obietnicy, mający wielką moc i wybuchowi. Będącymi postaciami z krwi i kości niż wszechwładnymi panami karzącymi ludzi lub nagradzającymi. Pojawiającymi sie od czasu do czasu. Zaciera się tutaj granica pomiędzy tym co nierzeczywiste i samą rzeczywistoscią. Nie uświadczyłem takiego podziału i nawet wędrówki poszczególnych bogów do róźnych krain mają swój realizm.
Spotykamy wszechwładnego Thora dzierżącego swój młot, który broni siedziby Asgardu. Poznajemy jego początki, opowieść dotyczącą młotu i jego zapalczywość. Mający zawsze chęć do walki z olbrzymami. Kolejnym bogiem jest Odyn posiadający wielką mądrość i moc. Lokiego będącego kłamcą i oszustem, który czasami przydaje się, a nieraz psoci jak tylko potrafi i Freję mającą niechęć do Lokiego. Oprócz nich poznajemy wiele innych bogów, olbrzymów, elfów i karłów. Autor przedstawia ich przygody w bardzo ciekawy, barwny i przystępny sposób. Nawet główna siedziba bogów tętni życiem i poszczególne relacje oraz dialogi pozostają jak żywe. Niczego pod żadnym względem autorowi nie można odmówić, bo pomimo krótkich historii postacie są nad wyraz intrygujące.
Książka mająca za zadanie przyblizyć poszczególne mity robi to w świetny sposób. Historie w takiej formie przybliżają nie tylko powstanie świata, początków bogów, ludzi i innych strasznych stworów aż po zmierzch bogów oraz świata, ale sprawiają sporo rozrywki podczas czytania. Atutem ich jest język jakim zostały w tym przypadku napisane. Pełen życia, barwny, chociaż zwięzły. Bez zbędnych dłużyzn, ale potrafiący zainteresować opowieścią. Poszczególne historie mnie bardzo wciągnęły i muszę przyznać, żałowałem, że nie ma jeszcze więcej historii do przeczytania. Jakbym czytał zamiast mitów baśń. Zaciekawiło mnie jak autor sobie poradzi ze wszystkim i moim zdaniem dał radę. Przetworzył znane mity nordyckie i przedstawił je w przystępny sposób nie tracąc klimatu oraz nic z nich. Taki sposób sprawił, że chętnie sięgałem po kolejną historie w ekspresowym tempie, aby dowiedzieć się, co będzie dalej. Czytało się bardzo przyjemnie i miło spędziłem czas podczas lektury. Nie spodziewałem się, że wyjdzie tak dobra książka, która mnie zainteresuje. Uwielbiam czytać o róznych legendy, podaniach, mitach i dlatego nie zawiodłem się w tym przypadku. Dostałem tylko to na co liczyłem. Z jednej strony mity nordyckie, a z drugiej strony przyjemną książkę. Neil Gaiman mnie nie zawiódł i stworzył ciekawą pozycje skierowaną do osób zaczynających swoja przygodę z mitami, chcących przeczytać w innej wersji niż ta dostępna i dla już zainteresowanymi tymi mitami. Mam ochotę sięgnąć po inne książki z mitami nordyckimi, bo moje zainteresowanie tematem wzrosło po przeczytaniu Mitów Nordyckich. Może uda mi się to w przyszłości. Moim zdaniem warto się zaznajomić.
Polecam gorąco.

Mitologia Nordycka Neila Gaimana to pewne rozliczenie się z mitów, które były inspiracją do jego wydanych książek. Z drugiej strony dostajemy sfabularyzowane wersje znanych mitów nordyckich napisanych przystępnym językiem. Dotyczące początków ludzi na ziemi, wyjaśniające poszczególne mechanizmy działania świata, jak również przybliżające losy poszczególnych bogów. Mrożna...