Douro, jesień 1982 rok-poznajemy Gabrielę, jej syna Leonardo i tajemniczą Camile. Poznajemy ich w chwili dla wszystkich trudnej, tajemniczej, wprowadzającej nas w zawikłaną historię rodziny.
Londyn, 2005 rok. Sophie otrzymuje od ojca zaskakujący prezent, jest nim należąca do niego część winnic w Portugalii. Ten dar spada jej jak z nieba, ponieważ dziewczyna marzy o zakupie własnego M-a jak możemy się domyślać, ceny mieszkań w Londynie różnią się nieznacznie, od cen, a co tam, np. w Kielcach ;). Więc wyrusza w podróż do Portugalii. Tam musi się zmierzyć z oczekiwaniami jej babki i wujka. Okazuje się, że przyjazd Sophie otwiera dawno pozamykane drzwi. Dziewczyna przez przypadek zaczyna odkrywać rodzinne tajemnice, które wiją się jak winorośl, wydając cierpkie owoce. Jednak przy umiejętnym ich przetworzeniu zamienią się w najszlachetniejszy gatunek wina-porto.
Portugalkę czyta się dobrze. Wzbudza sympatię wątek polski, postaci są ciekawe, historia dobrze skonstruowana. Dla tych co lubią sagi i tajemnice rodzinne bardzo fajna lektura.
„Pamiętaj, dziecko, są dwie drogi, aby przeżyć swoje życie. Jedna to żyć tak, jakby nic nie było cudem, druga to żyć tak, jakby cudem było wszystko”.

Douro, jesień 1982 rok-poznajemy Gabrielę, jej syna Leonardo i tajemniczą Camile. Poznajemy ich w chwili dla wszystkich trudnej, tajemniczej, wprowadzającej nas w zawikłaną historię rodziny.
Londyn, 2005 rok. Sophie otrzymuje od ojca zaskakujący prezent, jest nim należąca do niego część winnic w Portugalii. Ten dar spada jej jak z nieba, ponieważ dziewczyna marzy o...