Marta Marciniszyn powraca do rodzinnej wsi, aby odnaleźć swoją matkę. Jednak nie zastaje jej na miejscu. Dom który niegdyś tryskał życiem i miłością również znikł. Stał się dla niej obcym miejscem, które zostało zamienione na ukraińską szkołę.
Dziewczyna kierowana samotnością przychodzi do prawosławnego kościelnego, Witalijego. Mężczyzna wygląda jak wrak człowieka, gdyż jego rodacy zamordowali mu żonę i dwóch synów.
Marta i Witalij łączą własne siły. Marta postanawia odnaleźć swoją przyjaciółkę, a Witalij pomścić śmierć swoich bliskich.

Piotr i Swieta to kochankowie, których miłość przyniosła zagładę dla wielu ludzi. Na długi czas rozdziela ich wojna. Jednak w 1944 roku ich ścieżki znów splatają się ze sobą. Mają jednak przeszkody do ominięcia. Na ich drodze stoi nie tylko wojenny chaos, lecz również piękna Niemka, Erika. Kobieta za cel ustawiła sobie zdobycie Piotra.

Wkrótce do Polski wkracza Armia Czerwona. Polacy szykują się do powstania, by zdobyć niepodległość.

Czy zemsta jest dobrym rozwiązaniem na ból w sercu? Czy Marta odnajdzie swoją przyjaciółkę? Czy miłość Swiety i Piotra przetrwa?

To niesamowite ile ludzkich istnień zostało straconych, abyśmy my mogli żyć w wolnym kraju. Ile ludzi walczyło o to, abyśmy nie musieli żyć w strachu w obawie przed własnych życiem i życiem bliskich nas osób. Nie czytałam poprzedniej części, więc nie za bardzo mam wgląd w poprzednie perypetie głównych bohaterów.
Adrian Grzegorzewski w swej książce ukazuje nam krwawe i bezlitosne czasy, które nastały dla naszych rodaków. Śmierć czaiła się na każdym rogu, niewiadome było komu można ufać. Jednak pomimo tego ludzie kochali się, zawierali przyjaźnie i byli wobec siebie lojalni. Często musieli podejmować decyzje wbrew swojemu sumieniu, niekiedy byli na granicy, która mogła zniszczyć również ich. Bo wojna człowieka wyniszcza i zmienia. Sprawia, że albo zostaje w nich pustka, albo zło którego byli świadkiem.
''Czas burzy'' to bardzo sprawnie poprowadzona powieść, która wraz z fikcją i historią idealnie się dopełniają. Lekkie pióro autora sprawia, że książka nie męczy. Autor nie bombarduje nas datami, co moim zdaniem jest wielkim plusem. Pokazuje nam jakie relacje panowały pomiędzy ukraińcami, niemcami i polakami. O tym jakich bezdusznych rzeczy się dopuszczali również na maleńkich dzieciach.
‘’Czas burzy’’ to niezwykle przejmująca powieść o ludziach, którzy walczyli każdego dnia. O siebie, o swoje rodziny i o cały kraj. O tym, że los nie zawsze jest sprawiedliwy, że zemsta nie przynosi ukojenia, a śmierć, to niekiedy wybawienie. To historia o sile przyjaźni, miłości i lojalności, które nie zatarły się w tak okrutnych czasach. O tym, że nawet w obliczu terroru można odnaleźć szczęście.

Jeśli macie babcie, które mogą opowiedzieć o tych czasach doceńcie to. Bo to nie tylko historie pełne śmierci, ale również o narodzie, który potrafił zjednoczyć siły i zwyciężyć pomimo tego, że było to niemożliwe.

Marta Marciniszyn powraca do rodzinnej wsi, aby odnaleźć swoją matkę. Jednak nie zastaje jej na miejscu. Dom który niegdyś tryskał życiem i miłością również znikł. Stał się dla niej obcym miejscem, które zostało zamienione na ukraińską szkołę.
Dziewczyna kierowana samotnością przychodzi do prawosławnego kościelnego, Witalijego. Mężczyzna wygląda jak wrak człowieka, gdyż...