Po pierwsze wciąga.Niesamowicie.Nie wszystkie książki tego typu potrafię przeczytać,niektórym nie daję cienia szansy na powtórne przeczytanie,ale ta do nich nie należy.To książka,którą należy się rozkoszować.Powtórne przeczytanie jest wręcz konieczne,aby nie umknęły czytelnikowi różne drobiazgi(ale jednak znaczące).Dla mnie to połączenie światów wykreowanych przez Tolkiena,Sapkowskiego i Donaldsona z małą domieszką Norton i Paoliniego.Czyli to co takie tygrysy jak ja lubią.Może nie najbardziej,ale bardzo,bardzo.
Po drugie-bohaterowie.Rapsodia-ex prostytutka,Pieśniarka zmierzająca do stanowiska Bajarki,mistrzyni muzyki i magii słów.Uciekinierka z rodzinnego domu(po utracie kochanka)...Jeśli mówi absolutną prawdę(a przynajmniej to,co uznaje za taką) rzecz staje się faktem.Muszę przyznać,że domyślałam się jej poprzedniej tożsamości,tak mniej więcej od połowy książki(nigdy nie twierdziłam,że jestem spostrzegawcza).
Ahmed znany wcześniej jako Brat-niby bezlitosny zabójca,ale ma w sobie mnóstwo ciepła.Jego nadprzyrodzone moce pomagają mu umknąć przed F'dorem,pomagają obronić przyjaciół i stworzyć dom nie tylko dla siebie i bliskich,ale również dla Bolgów,dotychczas postrzeganych jako potwory.
Grunthor-pomocnik Ahmeda,olbrzym zaprawiony w sztuce zabijania.Z wyglądu potwór,ale jaki słodki... Polubiłam go.
Ashe-jego tożsamość do samego końca książki była dla mnie zagadką.Dopiero ostatnie strony książki pokazały mi kim jest.
Po trzecie-fabuła.Trochę typowa dla tego rodzaju książek.Troje nieznajomych,każde obdarzone magią innego rodzaju,prastara przepowiednia,wspólna wędrówka przez czas i przestrzeń...Mimo wszystko nie nudzi.Co chwilę zdarza się coś,co zmienia bieg historii.To nie jest lekka książka.Mówi nie tylko o magii,pokazuje również ciemne strony życia(prostytucja,wykorzystywanie dzieci,rytualne mordy).Mimo wszystko nie jest przygnębiająca.Czytając,miałam wrażenie,że wraz z bohaterami przemierzam podziemny świat w korzeniach Sagii,walczę z demonami,słyszę głos Rapsodii...Uzależniłam się chyba.
Po czwarte minusy tej książki.Największym jest to że nie stanowi ona zamkniętej całości.Musi się ją czytać jako fragment,część całości.To trochę przeszkadza.Miałam nadzieję,że przynajmniej część tajemnic zostanie tu wyjaśniona a tu zonk.Poza tym przeszkadza mi doskonałość Rapsodii.Na początku wydaje się być zwyczajną dziewczyną,o niezbyt kryształowej przeszłości.Nie jest doskonale piękna,brakuje jej też innych cech wojowniczki.Nagle(no nie całkiem nagle,bo przecież wędrówka trwała dość długo) staje się nie tylko doskonałą pięknością,wielką wojowniczką,Bajarką,ale poznaje i przyswaja sobie magię ognia.Trochę mi to zgrzyta.Za dużo doskonałości we wszystkim.Mogłoby jej zostać choć trochę wad,byłaby wtedy bardziej ludzka?normalna?(ciężko znaleźć odpowiednie określenie).
Żałuję też że nie ma tu więcej romansu(przynajmniej jeśli chodzi o pierwszą część-resztę postaram się jak najszybciej przeczytać).Romans Gwydiona i Emily jest niejako zmanipulowany przez Meridiona.I trwa za krótko.Jedna noc-tylko tyle mieli dla siebie,a gdy ponownie się spotkali nie zdołali się rozpoznać.Minęło zbyt wiele czasu?A może oni sami za bardzo się zmienili?Miałam cichą nadzieję na romans Rapsodia-Ahmed,ale na nadziejach się skończyło.Nie mówię też o pożądaniu jakie wszyscy mężczyźni czują do bohaterki bo z tej mąki raczej chleba nie będzie.Romansowe czy raczej romantyczne wątki to tylko echo dawnych namiętności,szkoda,że większość nie kończy się dobrze.
Wielki plus za podróż w czasie( czasie ukazanym jako taśma filmowa-ciekawy pomysł,po raz pierwszy się z takim spotkałam.Brawa dla autorki za niebanalne myślenie).Trochę mało tego wątku,ale jednak jest.No i dodatkowo mamy podróż do wnętrz ziemi,dzięki której zabójcze działanie czasu na bohaterów nie działa.Nie tylko są właściwie nieśmiertelni,ale jeszcze dzięki wypaleniu się w ogniu wnętrza ziemi ich moce rosną,wygląd szlachetnieje a oni sami stają się niezwyciężeni.
Plusy przeważają nad drobnymi niedociągnięciami.Przeczytałam książkę z dużą przyjemnością.

Po pierwsze wciąga.Niesamowicie.Nie wszystkie książki tego typu potrafię przeczytać,niektórym nie daję cienia szansy na powtórne przeczytanie,ale ta do nich nie należy.To książka,którą należy się rozkoszować.Powtórne przeczytanie jest wręcz konieczne,aby nie umknęły czytelnikowi różne drobiazgi(ale jednak znaczące).Dla mnie to połączenie światów wykreowanych przez...