Zapewne każdy czytelnik czasem popada w rutynę. Kochamy książki, więc nałogowo je pochłaniamy i zdarza się, że po pewnym czasie staje się to zwykłym chlebem powszednim, który przestaje nas fascynować. Po prostu jest to sztuka dla sztuki i czasem przestaje się dostrzegać piękno literatury. Taki stan może trwać dłużej lub krócej, w zależności od tego, kiedy trafimy na taką perełkę jak „Łowca cieni”.

Donato Carrisi po raz kolejny niesamowicie mnie zaskoczył. Wydawało mi się, że w dziedzinie thrillerów wymyślono i napisano już wszystko. Tymczasem Carrisi po raz kolejny mi udowodnił, że byłem w błędzie. Konstrukcja jego powieści jest po prostu mistrzowska. Ostatnimi czasy nie często mi się zdarza, bym łapał się za głowę podczas czytania i by opadała mi przysłowiowa szczęka. Tym razem właśnie tak było. Powieść niesamowicie mnie wciągnęła. Pełno jest w niej niesamowitych zwrotów akcji i jak zwykle u tego pisarza, do ostatnich stron nie wiadomo dokładnie, kto tu jest kim.

To była trzecia książka Carrisiego, którą miałem przyjemność przeczytać, ale liczę na więcej, bo jego styl jest po prostu genialny. Książka godna polecenia dla wszystkich.

Zapewne każdy czytelnik czasem popada w rutynę. Kochamy książki, więc nałogowo je pochłaniamy i zdarza się, że po pewnym czasie staje się to zwykłym chlebem powszednim, który przestaje nas fascynować. Po prostu jest to sztuka dla sztuki i czasem przestaje się dostrzegać piękno literatury. Taki stan może trwać dłużej lub krócej, w zależności od tego, kiedy trafimy na taką...