Książka zapowiadała się fenomenalnie… ale jest trudna do przejścia. I chyba niczego tak naprawdę nie wyjaśnia. Jej walor edukacyjny gdzieś znika; zwyczajnie rozmywa się i gubi – dyfunduje w niejasności gąszczu. Głównie chyba z powodu przekonań autora. Wydaje się, że jest on tak bardzo pewny, że czytelnicy wiedzą o czym on pisze, że wielu rzeczy jasno nie precyzuje, nie wyłuszcza, nie ujawnia. Szkoda. Czytałem obszerne fragmenty w bólach… a reszta była nijaka, nie porywała. Książka opowiada o analogiach muzyki jazzowej (a ściślej akustyki) i fizyki kosmosu, ale autor nie wyjaśnia naprawdę ani tego co ma namyśli w kontekście dźwięku i fal oraz muzyki jazzowej ani nawet nie wchodzi dostatecznie głęboko w fizykę wszechświata, tak by uchwycić niuanse i prawdziwie czytelnikowi przybliżyć podobieństwa. Po za tym do tekstu nie ma co sięgać bez wiedzy z zakresu teorii dźwięku, czy muzyki – tak mi się zdaje. Treść to czasem bełkot muzyczny. No i co – czy zakres możliwych i przyjemnych dla ucha improwizacji jazzowych i struktura czasoprzestrzeni to analogia… Kto jest jednak operatorem instrumentu? Jazz nie bierze się znikąd. A co jest przyjemne w jazzie zależy od stanu mózgu słuchającego… osobiście np. nie lubię Johna Coltranea, choć uwielbiam eksperymenty, preparację instrumentów i swobodę tonalną oraz jazzowe galopady…Cenię też notację graficzną i grę poza schematem - np. taką:

https://www.youtube.com/watch?v=FZx920oDjTA
https://www.youtube.com/watch?v=71hNl_skTZQ
https://www.youtube.com/watch?v=B0cpe9iEe5E
https://www.youtube.com/watch?v=ZZMDTNBbNwo
https://www.youtube.com/watch?v=dkB20l3w5-c
https://www.youtube.com/watch?v=qUDvO_kHCYM&app=desktop
https://www.youtube.com/watch?v=CPxW7KGbHFk ...itd.

Autor chyba książkę pisał dla własnej satysfakcji i może dla pieniędzy :) Czy warto? Chyba nie…

Książka zapowiadała się fenomenalnie… ale jest trudna do przejścia. I chyba niczego tak naprawdę nie wyjaśnia. Jej walor edukacyjny gdzieś znika; zwyczajnie rozmywa się i gubi – dyfunduje w niejasności gąszczu. Głównie chyba z powodu przekonań autora. Wydaje się, że jest on tak bardzo pewny, że czytelnicy wiedzą o czym on pisze, że wielu rzeczy jasno nie precyzuje, nie...

Stosunkowo mlody fizyk-teoretyk zajmujacy sie czastkami elementarnymi, teoria pola, kosmologia, OTW, teoria strun, opisuje swoj rozwoj naukowy. Zwraca uwage na sile analogii w fizyce, w tym przypadku z muzyka jazzowa. Jest murzynem i jazz, w szczegolnosci bebop i John Coltrane, jest jego druga pasja. Porownania miedzy mechanizmami w zjawiskach fizyki a schematami w muzyce przeplataja sie z historiami kolejnych poszukiwan naukowych, znajomosciami ze slawnymi fizykami. A przy tym troche edukacji fizycznej sie przewija - ale nie jest to specjalnie nowatorskie.

Stosunkowo mlody fizyk-teoretyk zajmujacy sie czastkami elementarnymi, teoria pola, kosmologia, OTW, teoria strun, opisuje swoj rozwoj naukowy. Zwraca uwage na sile analogii w fizyce, w tym przypadku z muzyka jazzowa. Jest murzynem i jazz, w szczegolnosci bebop i John Coltrane, jest jego druga pasja. Porownania miedzy mechanizmami w zjawiskach fizyki a schematami w muzyce...

Ta książka wbrew pozorom nic nie wnosi.Czytelnikom ,którzy interesują się fizyką ,zrobi krzywdę.A zawodowcy zamilczą.Ciekawy tytuł, ciekawa okładka masa wzorów i ,wykresów które zabijają dobry pomysł.Dla kogo TO.Ta pozycja nie popularyzuje FIZYKI ona ją zabija.Nie polecam .OMIJAJCIE ją.Proszę

Ta książka wbrew pozorom nic nie wnosi.Czytelnikom ,którzy interesują się fizyką ,zrobi krzywdę.A zawodowcy zamilczą.Ciekawy tytuł, ciekawa okładka masa wzorów i ,wykresów które zabijają dobry pomysł.Dla kogo TO.Ta pozycja nie popularyzuje FIZYKI ona ją zabija.Nie polecam .OMIJAJCIE ją.Proszę

Książka jest okej. Nic wiecej nic mniej. Porusza ciekawy temat, z którym nie spotkałem się nigdzie indziej. Dodatkowo jest prawdziwa. Autor przytacza historie ze swojego życia.
Pozycja jest jednak często niezrozumiała nawet dla osob bedących na bierząco z „nowoczesną” fizyką. Styl pisania również pozostawia sporo do życzenia. I redakcja nie jedt najlepsza.

Książka jest okej. Nic wiecej nic mniej. Porusza ciekawy temat, z którym nie spotkałem się nigdzie indziej. Dodatkowo jest prawdziwa. Autor przytacza historie ze swojego życia.
Pozycja jest jednak często niezrozumiała nawet dla osob bedących na bierząco z „nowoczesną” fizyką. Styl pisania również pozostawia sporo do życzenia. I redakcja nie jedt najlepsza.

Popularnonaukowy sztos ze szczyptą fizyki kwantowej i teorii muzyki. Co prawda nie jest to tak gęsta lektura, jak Hiperprzestrzeń, ale daje radę dzięki przejrzystemu wyłożeniu istoty związków muzyki z fizyką i matematyką. Do tego autor jest postacią niesamowicie barwną i żywiołową :) Super sprawa!

Popularnonaukowy sztos ze szczyptą fizyki kwantowej i teorii muzyki. Co prawda nie jest to tak gęsta lektura, jak Hiperprzestrzeń, ale daje radę dzięki przejrzystemu wyłożeniu istoty związków muzyki z fizyką i matematyką. Do tego autor jest postacią niesamowicie barwną i żywiołową :) Super sprawa!

Doskonała. Idealnie się czyta, ciekawa, wciągająca, nie jest bardzo odkrywcza, ale czyta się wspaniale, dodatkowo potrafi zainspirować i rzucić światło na parę problemów, które można samodzielnie sobie opracować i przemyśleć.

Doskonała. Idealnie się czyta, ciekawa, wciągająca, nie jest bardzo odkrywcza, ale czyta się wspaniale, dodatkowo potrafi zainspirować i rzucić światło na parę problemów, które można samodzielnie sobie opracować i przemyśleć.