Najnowsze artykuły
- Artykuły17. Nagroda Literacka Warszawy. Znamy 15 nominowanych tytułówLubimyCzytać1
- ArtykułyEkranizacja Chmielarza nadchodzi, a Netflix kończy „Wiedźmina” i pokazuje „Sto lat samotności”Konrad Wrzesiński3
- ArtykułyCzy książki mają nad nami władzę? Wywiad z Emmą Smith, autorką książki „Przenośna magia“LubimyCzytać1
- ArtykułyŚwiatowy Dzień Książki świętuj... z książką! Sprawdź, jakie promocje na ciebie czekają!LubimyCzytać4
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Stephon Alexander
2
5,9/10
Pisze książki: popularnonaukowa
Urodzony: 1971 (data przybliżona)
Jest profesorem fizyki na Uniwersytecie Browna i laureatem nagrody Amerykańskiego Towarzystwa Fizycznego im Boucheta za rok 2013. Jest także saksofonistą jazzowym. W sierpniu 2014 r. ukazał się jego album „Here Comes Now” nagrany z Erin Rioux.
5,9/10średnia ocena książek autora
36 przeczytało książki autora
87 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Lęk przed czarnym Wszechświatem. Przyszłość fizyki oczami outsidera
Stephon Alexander
5,5 z 6 ocen
35 czytelników 4 opinie
2024
Jazz i fizyka. Tajemniczy związek muzyki ze strukturą Wszechświata
Stephon Alexander
6,4 z 20 ocen
90 czytelników 6 opinii
2017
Najnowsze opinie o książkach autora
Jazz i fizyka. Tajemniczy związek muzyki ze strukturą Wszechświata Stephon Alexander
6,4
Książka jest okej. Nic wiecej nic mniej. Porusza ciekawy temat, z którym nie spotkałem się nigdzie indziej. Dodatkowo jest prawdziwa. Autor przytacza historie ze swojego życia.
Pozycja jest jednak często niezrozumiała nawet dla osob bedących na bierząco z „nowoczesną” fizyką. Styl pisania również pozostawia sporo do życzenia. I redakcja nie jedt najlepsza.
Lęk przed czarnym Wszechświatem. Przyszłość fizyki oczami outsidera Stephon Alexander
5,5
Nie jest to łatwa lektura.Niektóre fragmenty można z grubsza zrozumieć, ale sporo innych - bez kilku lat studiów fizyki teoretycznej ani rusz. Zatem zostaje pozachwycać się inteligencją Autora oraz ewentualnie zapamiętać parę skomplikowanych fraz typu "łamanie symetrii chiralnej w połączeniu czasoprzestrzennym prowadzi do wyłonienia oddziaływań słabych", czy jakoś tak. No dobrze - sama jestem sobie winna. Chyba nie da się wyjasnić w sposób popularny kosmologii kwantowej, to po co sięgałam po tę książkę?