„Skąd się wie, że jest się normalnym, takim jak inni?”


To, że dzieci zadają pytania, to zupełnie normalna sprawa. Ciekawi świata obserwatorzy, którzy mają prawo do tych pytań i oglądaniu otaczającej ich rzeczywistości z niemal każdej strony, będący przy tym nad wyraz szczerym. Dzieci inaczej postrzegają swoje otoczenie, nierzadko za pomocą wyostrzonych zmysłów, są wrażliwsze, ale przy tym szczere. Bohater opowieści, David jest chłopcem bystrym i dużo rozumie i kiedy pada informacja w klasie, że kolega Oskar jest inny, nurtuje go ta inność w każdym aspekcie.


Per Nilsson podejmuje w swojej opowieści bardzo ważny temat. Czym jest inność? Jak ona się objawia? Oskar jest bardzo rozgarnięty, spokojny, powolniejszy, na każde pytanie udziela bardzo wyważonej odpowiedzi, ma swój świat, w którym panuje porządek, ład, staranność, dokładność, precyzja. Postawa i zachowanie chłopca ewidentnie wskazują na zespół Aspergera. Dzieci z tą chorobą brodzą we własnym świecie, ale wcale nie zamkniętym na otoczenie. Oskar ma w klasie swoich ulubionych kolegów, których z chęcią zaprasza na swoje urodziny, jest komunikatywny, ale bardzo spokojny i ten spokój na takich, jak gagatek Fredrik działa, jak magnes. Oskar często jest obiektem drwin ze strony kolegi, zyskując w jego oczach przydomek „Profesorek”.

Mądra książka, która porusza ważny temat do szerszego dyskursu z dziećmi. Na czym polega ta inność, czym się objawia, skąd się bierze? To tylko niektóre pytania, z którymi nam – rodzicom przyjdzie się kiedyś się zmierzyć. Świat przecież nie składa się z samych doskonałości. Ta inność przybiera różne formy i może wywołać różne nasze reakcje. W takich chwilach, takie książki, to świetna okazja do tego, by uświadomić dziecku, że każdy człowiek jest inny, nie każda inność jest chorobą, i że to co inne nie oznacza, by je piętnować, wytykać palcami, ale oswajać się z jej obecnością.


Mój starszy syn od razu wziął ją do ręki, kiedy tylko zerknął na okładkę. Bardzo spodobała mu się ta opowieść. Temat inności nie jest mu obcy, bo w klasie mają koleżankę, która uczy się innym programem. Ale historia Oskara na tyle go zaintrygowała, że chwilę sobie porozmawialiśmy. Tacy ludzie go ani nie przerażają, ani nie wywołują jakichś sprzecznych emocji. Po prostu są gdzieś obok, jest tego świadomy. Może się wydawać, że to co nieznane budzi w dzieciach lęk. Przez moment, bo fascynuje i popycha do badania tego zjawiska, ale dzieci są zdecydowanie mądrzejsze od dorosłych, wszystko przyjmują jakoś z zupełnie innej perspektywy, niż my. Dorośli sami stawiają sobie bariery, dzieci są bardziej otwarte.


„Inny niż wszyscy” to bardzo przemyślana historia zmuszająca do dyskusji na bardzo ważny temat. To też historia o przyjaźni i o tym, jak ważne jest mieć kogoś znajomego obok siebie, kiedy potrzeba poczuć odrobinę bezpieczeństwa w tym lawirującym między czyhającymi niebezpieczeństwami świecie. Przemyślana, mądra i bardzo ważna!

Szczerze polecam!

https://nietypowerecenzje.blogspot.com/2017/11/inny-niz-wszyscy-opowiadanie-o-chopcu.html

„Skąd się wie, że jest się normalnym, takim jak inni?”


To, że dzieci zadają pytania, to zupełnie normalna sprawa. Ciekawi świata obserwatorzy, którzy mają prawo do tych pytań i oglądaniu otaczającej ich rzeczywistości z niemal każdej strony, będący przy tym nad wyraz szczerym. Dzieci inaczej postrzegają swoje otoczenie, nierzadko za pomocą wyostrzonych zmysłów, są...