Fragment recenzji pochodzi z bloga Czepiam się książek. Całość pod linkiem:

http://czepiamsieksiazek.pl/?p=2988

Chcieli zamordować tę książkę i prawie im się udało, ale prawie robi wielką różnicę. Usiłowali ją zamordować, ale nie wykrwawiła się do końca…

Pozwalam sobie na żarty, ale w trakcie lektury wcale nie było mi do śmiechu. Tak fatalnie przetłumaczonej i zredagowanej książki nie miałam w rękach już dawno, a może nawet nigdy. Mimo to polecam powieść Camilli Way. Jednak tylko tym, którzy potrafią się zdystansować, skupić na treści, nie na formie. Chociaż to trudne i chociaż sama klęłam podczas lektury, nie mogę powiedzieć, że to beznadziejna powieść i żałuję zmarnowanego czasu. Twórcy polskiego wydania zawiedli, to pewne, ale sama opowieść brytyjskiej pisarki jest solidnym thrillerem psychologicznym. Szkoda tylko, że nieudolny przekład psuje wrażenia z lektury. (...)

A jednak przeczytałam do końca i to z niesłabnącym zainteresowaniem. Powiedziałam sobie, że dam tej historii szansę i tak zrobiłam, a ona mnie nie rozczarowała. Szczerze mówiąc, ponownie dałam się ponieść literackiej intrydze i oszukać. I choć finał Obserwując Edie nie jest tak miażdżący jak ten w Ofiarach lata, kolejna powieść Way potwierdza, że autorka umie budować autentyczne portrety psychologiczne i zaskakiwać czytelnika.

Edie jest młodą kobietą, która spodziewa się dziecka. Jest sama. Nie ma partnera, zerwała kontakt z rodziną, jedyną bliską jej osobą jest wuj, u którego zamieszkała przed laty po ucieczce z domu. Jeszcze przed porodem pojawiają się u niej stany lękowe, niepokój, być może halucynacje. Granica między jawą, urojeniem a koszmarnym snem staje się bardzo cienka. (...)

Dwie narratorki i dwa przeplatające się plany czasowe, zastępujące tytuły rozdziałów. Przedtem i Potem. Niewidzialna granica, wydarzenie, które na zawsze zmieniło życie dwóch dziewczyn. Przeszłość nie pozwala o sobie zapomnieć. Strach jest namacalny.

Fragment recenzji pochodzi z bloga Czepiam się książek. Całość pod linkiem:

http://czepiamsieksiazek.pl/?p=2988

Chcieli zamordować tę książkę i prawie im się udało, ale prawie robi wielką różnicę. Usiłowali ją zamordować, ale nie wykrwawiła się do końca…

Pozwalam sobie na żarty, ale w trakcie lektury wcale nie było mi do śmiechu. Tak fatalnie przetłumaczonej i...