Razu pewnego, zacny jegomość – naukowiec dokonał niebywałego odkrycia! W starym, z lekka rozlatującym się już słowniku, w dziale zbiorów "rzadkie" odnalazł nigdy niesłyszane, nieużywane, a tym samym nie nieznane słowo. Słowo brzmiące dziwacznie, trochę komicznie, zagadkowo i zupełnie nielogicznie: ACIUMPA. To spektakularne odkrycie na skalę światową zaowocowało wielkim zainteresowaniem. Każda osoba chciała skorzystać z tego "znaleziska". Wszak obcowanie z czymś unikatowym, oryginalnym będzie "trendy". Taka trochę "oldskulowa stylóweczka". Jednak w ferworze zachwytu nad znaleziskiem, zachwytami nad brzmieniem słowa oraz palącą potrzebą go "używania" zapomniano o bardzo istotnym fakcie. Mianowicie: nie wiadomo co słowo ACIUMPA tak naprawdę oznacza. W starym tomiszczu, prócz wzmianki o ACIUMPIE, nie pojawiła się etymologia, synonimy, ani nawet krótka notatka wyjaśniająca czym albo kim jest ACIUMPA. Gorzej! Nie wiedziano nawet czy ACIUMPA to rzeczownik, czy przymiotnik, przysłówek, a może, też prawdopodobne i niewykluczone, jest spójnikiem?

Słusznie ktoś zaproponował, aby spór o rodzaj słowa rozstrzygnęła pani Zulmira, mocno posunięta w latach, można rzec nawet – bardzo stara kobieta (bagatela 137 lat!). Pani Zulmira, jak na seniorkę przystało, powiedziała, że owszem wyraz zna i jest to sprawa banalnie prosta. Wszk ACIUMPA może być tylko czasownikiem! I wcale nie mówi się ACIUMPA, tylko ACIUMPOWAĆ.
Więc wszyscy, jak jeden mąż, zaczęli ACIUMPOWAĆ. ACIUMPOWALI w domu, na dworze, w szkole, na ulicy. Ale seria ACIUMPOWANIA została zahamowana nagle, wręcz brutalnie, ponieważ znany językoznawca ogłosił nowinę. Werdykt, który odmienił losy ACIUMPOWANIA...

Czym ostatecznie okazało się słowo ACIUMPA? Czy rzeczywiście było czasownikiem, czy jednak czymś zgoła innym? Czy Językoznawca się mylił, czy rację miał jeszcze inny badacz, który skrupulatnie przeanalizował zagadnienie. Sprawa nie jest taka oczywista, a pytanie czym jest ACIUMPA wcale nie takie proste...

Ta sympatyczna bajeczka dla dzieci w sposób całkowicie pośredni, wręcz zakamuflowany – uczy dziecko części mowy. To największy atut tej niepozornej i zabawnej książeczki. Czasownik, rzeczownik, przymiotnik, przysłówek. Większe dziecko, które już miało na lekcjach języka polskiego podział części mowy może sprawdzić swą wiedze, dziecko młodsze, ale bardziej dociekliwe będzie w stanie zauważyć różnicę miedzy rzeczownikiem a przymiotnikiem. Słowo ACIUMPA jest bowiem odmieniane i przy pomocy przykładowych zdań w tejże odmianie ukazywane. Zastanawia mnie w jakim wieku powinna być czytelnicza grupa odbiorcza. Z pewnością są to dzieci ze szkoły podstawowej. Jednak grafika Aciumpy sugeruje, że książka skierowana jest jakby bardziej do przedszkolaków. Obrazki sprawiają bowiem wrażenie namalowanych kredkami, przez przedszkolaków właśnie. Widać ślady "dokładnego zakolorowywania" oraz dbałości o "niewychodzenie za linię". Dodatkowo brak przestrzenności malowanych obiektów sprawia wrażenie jednowymiarowych. Nie do końca odnajduję się w grafice tego typu, ale z pewnością jest ona oryginalna i może się podobać.

Aciumpa to taka propozycja książkowa z przymrużeniem oka. Troszkę zabawy, troszkę śmiechu, ale i odrobina nauki. W zakamarkach treści można odnaleźć naturalny, niepohamowany popęd ludzkości za modą, ślepe, niekiedy infantylne podążanie a tłumem.

Sięgnęłam po książkę skuszona opisem: no bo czy i Ty przeszedłbyś obojętnie obok nowego słowa? ACIUMPA mnie zahipnotyzowała. I od razu skojarzyłam ACIUMPĘ z moim ukochanym, przekomicznym i uniwersalnym słownym kołem ratunkowym mowy werbalnej (nie pisanej) – TENTEGO =) No bo często trzeba coś WYTEGOWAĆ, żeby dobrze zrobić robotę. Albo on nie był dość dobrze WYTEGOWANY, dlatego się sprzęt popsuł. Odnajduję analogię miedzy ACIUMPĄ a TEGOWANIEM. Swoja drogą, zastanawia mnie fakt, jak brzmi słowa ACIUMPA w języku oryginalnym (czyli portugalskim) – przed przetłumaczeniem? Czy brzmi równie uroczo?

Bardzo Aciumpowo zapraszam wszystkich Aciumpów do Aciumpania tej Aciumpowej Aciumpy. Aciumpa aciumpowana =)

Razu pewnego, zacny jegomość – naukowiec dokonał niebywałego odkrycia! W starym, z lekka rozlatującym się już słowniku, w dziale zbiorów "rzadkie" odnalazł nigdy niesłyszane, nieużywane, a tym samym nie nieznane słowo. Słowo brzmiące dziwacznie, trochę komicznie, zagadkowo i zupełnie nielogicznie: ACIUMPA. To spektakularne odkrycie na skalę światową zaowocowało wielkim...