Marilyn Monroe – ikona kobiecości, piękna kobieta o blond włosach, zniewalającym uśmiechu, zarażająca entuzjazmem wszystkich wokół. Aktorka, która błyszczała na całym świecie. Sukces przyniosły jej filmy, w których grała naiwne panienki, blond lalki. Role kasowe, ale mało ambitne i niemające wiele wspólnego z tym, o czym marzyła. Jednak kontrakt, który podpisała zupełnie ją blokował, nie pozwalał swobodnie oddychać i być sobą. Jaka naprawdę była? Kiedy była w pełni szczęśliwa? O czym marzyła?

Elizabeth Winder – pisarka i poetka. Pisała między innymi dla „Chicago Review”, „Antioch Review” i „American Letters”. Spod jej pióra wyszła książka „Sylvia Plath w Nowym Jorku. Lato 1953”, która ukazała się w Polsce w 2015 roku.

Po biografie bardzo chętnie sięgam, zwłaszcza, gdy dotyczą tak intrygujących osób. O Marilyn Monroe czytałam po raz pierwszy i muszę przyznać, że książka wywarła na mnie bardzo duże wrażenie. Nie zawiera suchych faktów, nie przytłacza i nie nudzi. Wzbudza wiele emocji i ukazuje prawdziwą twarz kobiety, która mimo wielu przeciwności próbowała walczyć o siebie. Lektura napawa smutkiem i ukazuje jak wyglądała praca i życie osobiste tej znanej aktorki.

Pisarka rozpoczyna opowieść od listopada 1954 roku, od momentu, w którym aktorka porzuciła Los Angeles i przeprowadziła się do Nowego Jorku. Ten rok odegrał bardzo ważną rolę w jej życiu i pozwolił w inny sposób spojrzeć na przeszłość, na dotychczasowe osiągnięcia, zobowiązania i plany na przyszłość. Pokochała Manhattan, poznała wiele osób, które miały na nią duży wpływ. Można ją było spotkać spacerującą, pewniejszą siebie, uśmiechniętą. Skąd ta zmiana? Co sprawiło, że nabrała wiary we własne możliwości?

Spodziewałam się ciekawej lektury, ale książka przerosła moje oczekiwania. To wspaniała biografia, niepełna, gdyż zawiera tylko wycinek z życia aktorki, ale mocno oddziałuje na czytelnika, przekazuje emocje, kreśli wyraziste obrazy. Pisarka w oparciu o fakty i wypowiedzi Marilyn Monroe ukazuje jej pełne kontrastów życie w taki sposób, że odnosi się wrażenie, że to ktoś, kogo dobrze się zna. Wiele wydarzeń wzbudza współczucie, inne podziw, ale wszystkie obrazują, jak bardzo skomplikowaną osobowością była Marilyn Monroe. Była także inteligentną i wrażliwą kobietą, która starała się wyrwać z zaszufladkowania dotychczasowymi rolami. Mimo, że otoczona przez wiele osób, to w głębi duszy często samotna.

Styl pisarski jest lekki, język plastyczny, a całość ciekawa i przyciągająca. Każdy rozdział wzbogaca zdjęcie aktorki, ale także cytat jej wypowiedzi, lub innej osoby z jej otoczenia. Książka została estetycznie wydana i poza ciekawą treścią może także stanowić ozdobę półki lub prezent pod choinkę. Fotografie w niej zawarte dobrze uzupełniają treść. Szkoda tylko, że jest ich tak mało. Na końcu znajduje się też bogata bibliografia.

„Marilyn na Manhattanie. Najradośniejszy rok życia” to znakomita książka o niezwykłej kobiecie, pięknej i inteligentnej, wrażliwej i pełnej skrajności, zaczytanej i o zmiennych nastrojach. Ukazuje tylko fragment jej życia, ale wyraziście i rzeczowo. Ten rok pozwala poczuć, jaką osobą była Marilyn Monroe, o czym marzyła i jak silna potrafiła być. Można poznać jej przyjaciół, ale też osoby mające na nią destrukcyjny wpływ. Można poczuć jej samotność i smutek, często skrywany za pięknym uśmiechem. Polecam nie tylko fanom aktorki, ale każdemu, kto ma ochotę na ciekawą, wywołującą emocje i wciągającą książkę.

http://ksiazki-moj-maly-swiat.blog.pl/2017/11/27/marilyn-na-manhattanie-elizabeth-winder/

Marilyn Monroe – ikona kobiecości, piękna kobieta o blond włosach, zniewalającym uśmiechu, zarażająca entuzjazmem wszystkich wokół. Aktorka, która błyszczała na całym świecie. Sukces przyniosły jej filmy, w których grała naiwne panienki, blond lalki. Role kasowe, ale mało ambitne i niemające wiele wspólnego z tym, o czym marzyła. Jednak kontrakt, który podpisała zupełnie ją...