Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Z samych trzewi piekła wymsknął się jeden z pomniejszych diabełków, powiedzmy taki w randze Kusego, i psim swędem przekroczył bramy raju, oczywiście święte duszyczki z miejsca przerwały modlitwy by swym miłosierdziem okryć tę nieszczęsną duszę. Walka dobra i zła, tyle razy maltretowana w literaturze? Coś jest na rzeczy, jednakże Cullinan eksploruje z niesamowitą drobiazgowością nasze aniołeczki, z których na widok rogatego diabła wychodzą malutkie, jakże jednak ostre różki. Aniołeczki z różkami? A może diablice ukrywające kopyta, ogon i ogień czarci pod skromnie skrojonymi sukniami? Spokojnie, to nie maskarada, raj pozostaje rajem, nie zmieniamy dekoracji, jednakże aniołeczki w obecności diabełka jakby zarzuciły bezgrzeszność, można by nawet zaryzykować twierdzenie, że wręcz wyczekiwały takiej chwili, która pozwoliłaby zrzucić te ich zadawałoby się niezgłębione pokłady życiowej cnotliwości. A diabełek? On nie potrafi pozbyć się swojej diablej tuzinkowości, próbuje podskoków, zwrotów, stępa, galopuje, kłusa, do końca przekonany, że skoro trafił do raju, to zamieszkałego przez naiwne aniołki. I tu, drogie panie, dochodzimy do część przeznaczonej dla mężczyzn, więc proszę szanowne damy, jeśli będziecie czytać ciąg dalszy, to z zamkniętymi oczami. Otóż któż z nas nie marzy (marzył) o znalezieniu się w kobiecym internacie o rozpiętości wychowanek od 11 do 19 lat, oraz nauczycielek około 40 letnich? Zatem skoro pan Cullinan drążył temat tych męskich marzeń o raju, to konkluzja jest dla nas niezbyt optymistyczna: że na babę żaden diabeł nie pomoże. Szkatułkowo prowadzona powieść Cullinana to majstersztyk bogato czerpiący z tej arcytrudnej i wymagającej mistrzowskiego pióra konwencji. Rozgryzienie tego damskiego światka wymagało nielichego zmysłu obserwacji, a autor na każdej karcie książki zaskakuje, z wdziękiem uwodzi czytelnika oraz puszcza do niego perskie oko. Szkoda, że jest to jedyna u nas jego przetłumaczona powieść. Autor w swojej ojczyźnie nie zbierał Bookerów, więc chociaż ja udekorowałem go laurem i dziesięcioma gwiazdkami. Niech mu tam świecą w pisarskim Raju.