Właśnie skończyłam moje trzecie spotkanie z "krakowskim Diabłem" i nie mogę się pozbierać. Jestem w ogromnym szoku.
Pan Adrian Bednarek znów zafundował mi niezwykłą podróż w głąb demonicznej duszy Kuby Sobańskiego. Muszę dodać, że podróż jeszcze bardziej niezwykłą niż dwie poprzednie. Panie Adrianie chylę czoła i czekam na więcej, więcej, więcej.Wiem, że przeczytam wszystko, co wyjdzie spod pana pióra.
Dawno żadne książki nie wzbudzały we mnie tyle sprzecznych uczuć, do tego, wstyd się przyznać, ale ja w jakimś stopniu kibicowałam tytułowemu Diabłu, żeby nie został złapany... Ciągłe napięcie, obrzydzenie i fascynacja sposobem działania głównego bohatera, jego psychika otwarta przed nami jak księga. Czułam prawdziwy strach czytając "Spowiedź Diabła", chyba na horrorach filmowych aż tak bardzo już się nie boje, jak bałam się czytając . Zakończenie wbija w fotel i powoduje złość, że trzeba czekać na kontynuację...
Podziwiam autora za pomysł, pracę włożoną w książkę i że z każdym kolejnym tomem jest o niebo lepiej niż w poprzednim (aż się boje myśleć co będzie w następnej :)). A cały cykl o krakowskim Diable polecam.

Właśnie skończyłam moje trzecie spotkanie z "krakowskim Diabłem" i nie mogę się pozbierać. Jestem w ogromnym szoku.
Pan Adrian Bednarek znów zafundował mi niezwykłą podróż w głąb demonicznej duszy Kuby Sobańskiego. Muszę dodać, że podróż jeszcze bardziej niezwykłą niż dwie poprzednie. Panie Adrianie chylę czoła i czekam na więcej, więcej, więcej.Wiem, że przeczytam...