Po lekturze tej książki dochodzę do wniosku, że nie bardzo wiem o czym była i co przyświecało autorowi aby ją napisać. Trochę tego trochę tamtego. Niby terroryści są źli ale jednak to też ludzie. Niby wszyscy się ich boją ale sporo z nich to ludzie prości i bez żadnego wykształcenia. Kilka anegdot, trochę wywiadów i szczegółów z zamachów i w zasadzie to by było na tyle. Nie polecam. Druga książka Rękawka "Rosja we krwi" jest zdecydowanie lepsza.

Po lekturze tej książki dochodzę do wniosku, że nie bardzo wiem o czym była i co przyświecało autorowi aby ją napisać. Trochę tego trochę tamtego. Niby terroryści są źli ale jednak to też ludzie. Niby wszyscy się ich boją ale sporo z nich to ludzie prości i bez żadnego wykształcenia. Kilka anegdot, trochę wywiadów i szczegółów z zamachów i w zasadzie to by było na tyle. Nie...

Odnoszę wrażenie, że autor traktuje potencjalnego czytelnika jak imbecyla.

Odnoszę wrażenie, że autor traktuje potencjalnego czytelnika jak imbecyla.

Kacper Rękawek pokazuje, że terrorysta to też człowiek. Na szczęście nie na tej zasadzie, że też należy mu się współczucie, bo miał trudne dzieciństwo etc. Po prostu dzięki temu łatwiej do nas dociera, że terrorystą może być mój sąsiad, może zostać moje dziecko. Pokazuje też różne oblicza terroryzmu, niektóre bardziej ludzkie niż twarze "ludzi z dużą bombą" czyli władających państwami. Wszystko to po to, by ukazać, że walka z terroryzmem się nie skończy, gdyż różne bywają powody, dla którego ludzie zostają terrorystami i różne bywają powody, dla których przestają się zajmować tą działalnością. Generalnie duży chaos, ale dużym plusem jest to, że praca wychodzi poza czarno-białą narrację serwowaną przez media.

Kacper Rękawek pokazuje, że terrorysta to też człowiek. Na szczęście nie na tej zasadzie, że też należy mu się współczucie, bo miał trudne dzieciństwo etc. Po prostu dzięki temu łatwiej do nas dociera, że terrorystą może być mój sąsiad, może zostać moje dziecko. Pokazuje też różne oblicza terroryzmu, niektóre bardziej ludzkie niż twarze "ludzi z dużą bombą" czyli...

Autor knihy je přední polský odborník na terorismus ale tato kniha není odborná ale spíše populárně naučná a určená široké veřejnosti.
— V knize se hodně píše o terorismu spojeném s ISIS ale dost prostoru je věnováno i IRA nebo německému a italskému levicovému terorismu. Autor se zamýšlí nejen nad příčinami, fungováním a dynamikou různých teroristických organizací a způsobů, jak s nimi bojovat ale předkládá různé drobné příhody a postřehy z běžného života teroristů. něco podobného jako jsou „veselé příhody z natáčení“ u vyprávění herců a jiných bavičů. Mne například pobavilo to, že když se baskitští teroristé/separatisté z organizace ETA jezdili za kolegy z IRA sbírat zkušenosti o důstojném „odchodu ze scény“, tak se stávalo, že se Baskové zamilovávali do irských dívek a žen a naopak. A tak se stalo, že když autor knihy vyrazil dělat rozhovor z bývalým členem IRA, tak se irský taxikář učil baskitsky. :)‘
— I když se hodně dlouho zajímám jak o politiku, tak o terorismus samotný, tak jsem v knize našel spoustu faktů, o kterých jsem neměl žádné tušení. Například o bojích mezi různými frakcemi IRA.
— Autorovi se podařilo šikovně a citlivě udržet rovnováhu mezi chrlením spousty jmen teroristických vůdců, různých frakcí & organizací a vyprávěním různých drobných příběhů a vlastních dojmů z rozhovorů s různými zajímavými lidmi z obou stran barikády. Díky tomu vyprávění nesklouzává do nudného stereotypu a čte se příjemně.
— Nejlepší z celé knihy je kapitola věnovaná občanské válce na východě Ukrajiny ale i celkově si kniha drží slušný nadprůměr a obecně se šikovně trefila do mezery mezi vyloženě odbornými knihami a knihami vyloženě klouzajícími po povrchu.

Autor knihy je přední polský odborník na terorismus ale tato kniha není odborná ale spíše populárně naučná a určená široké veřejnosti.
— V knize se hodně píše o terorismu spojeném s ISIS ale dost prostoru je věnováno i IRA nebo německému a italskému levicovému terorismu. Autor se zamýšlí nejen nad příčinami, fungováním a dynamikou různých teroristických organizací a...

Książka o wszystkim i o niczym. Nie doszedłem do końca..

Książka o wszystkim i o niczym. Nie doszedłem do końca..

Czytając tę ksiazke, miałam wrażenie że siedzę na wykładzie osoby, która opowiada anegdotę za anegdotą, która próbuje zabłysnąć i oczarować słuchacza. Co z tego wynika? Niewiele. Mój pogląd związany z terroryzmem nie uległ zmianie, moja wiedza o terroryzmie zwiększyła sie w niewielkim stopniu. Nie chodzi o to, że była wcześniej ogromna, tylko chodzi o samą konstrukcję książki. Co jakiś czas jest rzucane jakieś nazwisko, co jakiś czas autor wspomina jakiś zamach. To wszystko przedstawione jest jakby z znienacka, jakby powierzchownie. To nie jest analiza i gruntowne przedstawienie tego, jak doszło do określonych wydarzeń, czy próba analizy życiorysu terrorystów. To raczej szukanie paraleli, próba udowodnienia postawionych we wstępie ksiązki tez. Owszem, ciekawie brzmią historie związane z IRA, przedstawienie tej organizacji pod kątem jej działalności filantropijnej, problem rozwoju terroryzmu w więzieniach czy wyjazdy Europejczyków na Ukrainę i ich udział w walkach oraz dalsze ewentualne konsekwencje angażowania się w terroryzm. Ale to wszystko jest bardzo powierzchowne, to zaledwie zarys zagadnienia. Brakuje zdjęć, brakuje liczb, brakuje rozwinięcia historii takich postaci jak Dżamel Beghal czy Abdelhamid Abaaoud...Niestety, ale książka nie spełnia obietnicy, jaka widnieje na okładce. I tym samym nie jest to "podróż do wnętrza organizacji terrorystycznych i odpowiedź na wszystkie pytania dotyczące terroryzmu,których do tej pory nie mieliście odwagi zadać."

Czytając tę ksiazke, miałam wrażenie że siedzę na wykładzie osoby, która opowiada anegdotę za anegdotą, która próbuje zabłysnąć i oczarować słuchacza. Co z tego wynika? Niewiele. Mój pogląd związany z terroryzmem nie uległ zmianie, moja wiedza o terroryzmie zwiększyła sie w niewielkim stopniu. Nie chodzi o to, że była wcześniej ogromna, tylko chodzi o samą konstrukcję...

Dzisiaj książka, którą w obecnych czasach powinien przeczytać każdy. Książka o terroryzmie i terrorystach. Jeśli wydaje się Wam, że o tych sprawach wiecie już wszystko za sprawą programów w telewizji, to nic bardziej mylnego. Autor, Kacper Rękawek na dodatek opowiada o tym brutalnym świecie w sposób ciekawy i przystępny dla każdego czytelnika. Zapraszam na recenzję książki „Człowiek z małą bombą”

Nasze obecne postrzeganie terroryzmu i tego co za sobą niesie zaczęło kształtować się od czasów ataku z 11 września. Uświadomiliśmy sobie wtedy do czego zdolna jest Al-Kaida i jej podobne twory. Od tamtej pory ataki mnożą się i choć Osama Bin Laden nie żyje, mamy do czynienia z czymś jeszcze gorszym, ISIS, które rośnie w siłę i pokazuje, że potrafi zastraszyć ludzi na całym świecie.

Kacper Rękawek, autor książki to ekspert od spraw terroryzmu oraz jego zwalczania. W ramach prowadzonych badań rozmawiał z ponad pięćdziesięcioma terrorystami w Egipcie, Irlandii i Wielkiej Brytanii oraz ponad setką antyterrorystów z dwudziestu krajów. Nie jest to jednak typ nudnego doktora, opowiadającego o swojej pracy. To pasjonata z niesamowitą żyłką do pisania i przekazywania opowieści. Już od pierwszego rozdziału, zabiera, wręcz wciąga czytelnika do swojego świata i opowiada o nim w taki sposób, że naprawdę trudno się oderwać. Ale po kolei…

„Człowiek z małą bombą” to książka składająca się z 14 rozdziałów. Każdy z nich poświęcony jest innemu aspektowi terroryzmu. Niektóre z nich zostały poruszone w literaturze po raz pierwszy i to jest chyba najciekawsze w całej publikacji. Nagle zostajemy uświadomieni, niemal oświeceni. Czujemy, że nasza wiedza urosła do niewyobrażalnych rozmiarów. Kacper Rękawek nie skupia się jedynie na metodach działania i werbowania nowych członków organizacji. Autor zdradza czytelnikowi, że jedynie niewiele zamachów dochodzi do skutki i kończy się sukcesem, bo wielu terrorystów to zwykli amatorzy i ciamajdy. To niesamowite prawda? Co więcej dzięki „Człowiekowi z małą bombą” dowiecie się również jaki związek ma „Ojciec Chrzestny” z dzisiejszym terroryzmem, jak działają „samotne wilki” oraz czemu w życiu terrorystów tak ważne są miłość i gry komputerowe… Tak, tak dobrze przeczytaliście.

Kolejną rzeczą jaka wyróżnia tą książkę spośród innych tomiszczy o zjawisku terroryzmu jest fakt, że Rękawek pokazuje, że terrorysta też człowiek. Nie zawsze ma twarz bestii, która pragnie rozlewu krwi. Zamachy i ich planowanie to tylko wycinek ich życia. Na co dzień żyją jak każdy z nas. Sama radykalizacja zaś wynika często z tak prozaicznych przyczyn jak bieda, bezrobocie, czy próba znalezienia akceptacji w jakieś grupie. Oczywiście w żadnym wypadku nikogo to nie usprawiedliwia, jednak fakt, że autor rozmawiał z setkami terrorystów daje mu szeroki pogląd, który ma szansę ujrzeć światło dzienne.

Od pierwszego zdania pokochałam styl pisania Kacpra Rękawka. Człowiek ten zaraża swoją pasją, przekazuje kolejne informacje w taki sposób, że czytelnik myśli, że autor jest jego dobrym kumplem, z którym rozmawia w barze przy piwku. Ktoś mógłby się przyczepić, że to zbyt lekko, tym bardziej, że temat jest ważny. Ja uważam, że ta lekkość pióra i „nie spinanie się” to ogromna zaleta książki, która ułatwia również jej odbiór zwykłemu, szaremu człowiekowi, który niezbyt orientuje się w polityce międzynarodowej.

Prawda jest taka, że jeśli wydawnictwo Czarne decyduje się opublikować jakąś książkę, to czytelnik może brać ją w księgarni w ciemno. Ja osobiście przynajmniej nie zawiodłam się nigdy. „Człowiek z małą bombą” to niezwykle interesująca pozycja, dająca pogląd na wiele aspektów współczesnego terroryzmu. Szczególnie ważna w obecnych czasach, gdy przynajmniej raz w miesiącu słyszymy w serwisach informacyjnych o nowych wydarzeniach.

Dzisiaj książka, którą w obecnych czasach powinien przeczytać każdy. Książka o terroryzmie i terrorystach. Jeśli wydaje się Wam, że o tych sprawach wiecie już wszystko za sprawą programów w telewizji, to nic bardziej mylnego. Autor, Kacper Rękawek na dodatek opowiada o tym brutalnym świecie w sposób ciekawy i przystępny dla każdego czytelnika. Zapraszam na recenzję książki...

'Człowiek z małą bombą" to podróż do wnętrza organizacji terrorystycznych i odpowiedź na wszystkie pytania dotyczące terroryzmu, których do tej pory nie mieliśmy odwagi zadać...

Kacper Rękawek przybliża świat terroryzmu i terrorystów. Przechodząc od genezy terroryzmu zastanawia się jak będzie wyglądał nowy terroryzm, ten z którym spotykamy się coraz częściej. Czy terroryści to radykałowie czy kryminaliści? Co robią w swoim wolnym czasie? Jakimi są ludźmi i jakie pobudki nimi kierują? Jak służby oraz panstwa próbują walczyć z współczesnym terroryzmem? Dlaczego terroryści są zarówno gangsterami jak i filantropami?
Na wszystkie te pytania odpowiedzi można znaleźć w książce Rękawka.

Autor przedstawia wszystko w sposób przystępny i zrozumiały, choć dla zupełnego laika w kwestii terroryzmu "ogarnięcie" niektórych postaci oraz grup i organizacji może być problematyczne. Nie mniej jednak wszystko poparte jest konkretnymi zdarzeniami, osobami.
Bardzo fajny wątek stanowi terroryzm w Europie Środkowo- Wschodniej, gdzie autor przybliża sytuację na Ukrainie pokazując ludzi tam walczących i pobudki nimi kierujące. Nie zabraknie odniesienia do Polski, choć w zdecydowanie mniejszym stopniu, z przyczyn zasadniczo wiadomych.

Reasumując książka dla osób, które mają już jakieś "pojęcie" o terroryzmie i chciałyby poszerzyć swoje perspektywy w tym zakresie, zwłaszcza w kontekście wydarzeń i "incydentów", których coraz więcej w Europie...

'Człowiek z małą bombą" to podróż do wnętrza organizacji terrorystycznych i odpowiedź na wszystkie pytania dotyczące terroryzmu, których do tej pory nie mieliśmy odwagi zadać...

Kacper Rękawek przybliża świat terroryzmu i terrorystów. Przechodząc od genezy terroryzmu zastanawia się jak będzie wyglądał nowy terroryzm, ten z którym spotykamy się coraz częściej. Czy...

Początek współczesnego terroryzmu przypada na koniec XIX wieku w Rosji. Po tej pierwszej fali, terroryzmu anarchistycznego, przychodzą następne, terroryzm antykolonialny, terroryzm nowej lewicy i wreszcie, od roku 1979 terroryzm religijny, zapoczątkowany wydarzeniami w Afganistanie oraz rewolucją irańską. Klasyfikację taką zaproponowała amerykańska uczona Audrey Kruth Cronin w swojej książce, wydanej w 2009 roku, How Terrorism Ends, Understanding the decline and demise of terrorist campaigns. Wspólnymi atrybutami tak zdefiniowanych współczesnych terrorystów są - pisze autor - bomby, brody i plecaki.

Każda z dotychczasowych fal terroryzmu trwała około czterdziestu lat. Czy to znaczy, że ta obecna wygaśnie w roku 2019? Nawet jeśli, nie będzie to koniec terroryzmu, po prostu nastanie jakiś nowy jego etap. Obok autorki cytowanej powyżej powołuje się Kacper Rękawek na dziesiątki innych swoich kolegów, zajmujących się zawodowo badaniem terroryzmu, proponujących różne jego mniej lub bardziej całościowe teorie. Nie wszystkich traktuje z jednakowym respektem. Podstawowym źródłem jego przemyśleń są bowiem praktycy, i to z obydwu stron, czyli (byli) terroryści oraz antyterroryści, z różnych formacji. Wśród tych pierwszych najwięcej jest byłych bojowników rozmaitych frakcji IRA, często po wieloletnich wyrokach. Od jednego z nich, dla którego "człowiek z dużą bombą" to państwo, zapożyczył autor tytuł książki.

Kacper Rękawek nie proponuje swojej teorii. Jego celem jest dostarczenie wiedzy wykraczającej poza dociekania teoretyków. Przywołując obserwacje praktyków używa ich języka, często naszpikowanego dosadnymi kolokwializmami. Nie jest to więc dzieło naukowe, ale niewątpliwie jest to książka bardzo ciekawa. Rozczarowani jednak mogą być ci, którzy oczekiwaliby odrębnego, pogłębionego potraktowania terroryzmu islamistycznego, na czele z Al Kaidą i ISIS. Wychodząc z założenia, że pewne mechanizmy działania, sukcesy i klęski są wspólne dla wszystkich grup terrorystycznych, uważa autor, że aby skutecznie walczyć z nimi, także z tymi dziś najgroźniejszymi, należy wyjść poza dociekania naukowe. Z kolei trochę zbulwersowani mogą być czytelnicy egzemplifikacją zjawiska, które wszyscy zajmujący się terroryzmem uznają za obecnie najbardziej palące, przynajmniej z punktu widzenia Europejczyków, także Polaków. Chodzi mianowicie o problem wyjeżdżających do państw, gdzie toczą się walki, a następnie powracających do swoich ojczyzn. W tym kontekście Rękawek pisze też o cudzoziemcach walczących w Ukrainie, i to po obu stronach toczącej się tam wojny. A jako że często wybór strony jest dla nich kwestią przypadku, na co podaje konkretne przykłady, zastanawia się, czy czasem po powrocie nie staną się ci młodzi ludzie animatorami nowych grup terrorystycznych. Na przykład w imię walki z żydowsko-amerykańskim imperializmem?

Początek współczesnego terroryzmu przypada na koniec XIX wieku w Rosji. Po tej pierwszej fali, terroryzmu anarchistycznego, przychodzą następne, terroryzm antykolonialny, terroryzm nowej lewicy i wreszcie, od roku 1979 terroryzm religijny, zapoczątkowany wydarzeniami w Afganistanie oraz rewolucją irańską. Klasyfikację taką zaproponowała amerykańska uczona Audrey Kruth...

Ciekawa rzecz. Lekko napisana, z jednej strony niezbyt głęboka, a z drugiej dość wnikliwa, a przede wszystkim przełamująca stereotypowe patrzenie na terroryzm. Zawiedzie się, kto będzie oczekiwał obrazu groźnego, do bania się. Rękawek pokazuje obraz prawdziwy - terroryzm to broń raczej ludzi słabych i prostych, a większość działań tego rodzaju osób nie kończy się sukcesem. Terroryzm jest nieskuteczny i nieopłacalny. Jest narzędziem zemsty. Był i będzie zawsze. Książka ta utwierdza mnie w przekonaniu, że terroryzm jest narzędziem szczerbatym, choć kreuje się na przystojniaka i wielu w ten wizerunek wierzy.

Ciekawa rzecz. Lekko napisana, z jednej strony niezbyt głęboka, a z drugiej dość wnikliwa, a przede wszystkim przełamująca stereotypowe patrzenie na terroryzm. Zawiedzie się, kto będzie oczekiwał obrazu groźnego, do bania się. Rękawek pokazuje obraz prawdziwy - terroryzm to broń raczej ludzi słabych i prostych, a większość działań tego rodzaju osób nie kończy się sukcesem....