Jak to u Rucki - postaci są jakby wycięte z szablonów, zwroty akcji nie zaskakują, a samej lekturze nie towarzyszą praktycznie żadne emocje. Główna bohaterka to (znowu) silna kobieta, w którą jednak nie sposób uwierzyć; której nie sposób kibicować, bo tak naprawdę jedyne słowo, jakim możemy ją opisać, to właśnie "silna", i niestety nic poza tym. Co więcej, smutna prawda jest taka, że gdyby "Whiteout" nie był komiksem, ale powieścią, żaden wydawca najpewniej nigdy by tej historii nie wydał, bo intryga stopniem skomplikowania dorównuje najgorszym, najbanalniejszym odcinkom Scooby'ego Doo. // Ocena dla obu tomów. Koniec końców, jeśli chodzi o scenariusze Rucki, to chyba jednak bardziej polecam cykl o Lazarusie. // Ale żeby nie było, że nic mi się w tym komiksie nie podobało - olbrzymi plus za risercz, zarówno dla scenarzysty, jak i dla rysownika, bo obaj panowie oddali warunki panujące na Antarktydzie w bardzo wiarygodny sposób (no, przynajmniej dla takiego laika jak ja).

Więcej o komiksach piszę na fb.com/polishpopkulture

Jak to u Rucki - postaci są jakby wycięte z szablonów, zwroty akcji nie zaskakują, a samej lekturze nie towarzyszą praktycznie żadne emocje. Główna bohaterka to (znowu) silna kobieta, w którą jednak nie sposób uwierzyć; której nie sposób kibicować, bo tak naprawdę jedyne słowo, jakim możemy ją opisać, to właśnie "silna", i niestety nic poza tym. Co więcej, smutna prawda...

Mimo dość niskiej oceny bardzo polecam wszystkim miłośnikom kryminału i inszego noir. Ten komiks ma przede wszystkim znakomitą atmosferę która nie pozwala się od niego oderwać.

Mimo dość niskiej oceny bardzo polecam wszystkim miłośnikom kryminału i inszego noir. Ten komiks ma przede wszystkim znakomitą atmosferę która nie pozwala się od niego oderwać.