Na wspomnienie brytyjskiej królowej Wiktorii, która panowała imperium przez przeważająca część dziewiętnastego wieku, zazwyczaj na myśl najpierw przychodzi wizja przysadzistej, ubranej na czarno, surowej starszej kobiety o pyzatej twarzy. Tak Wiktoria wyglądała pod koniec swojego panowania, po śmierci swojego ukochanego męża, gdy folgowała swojemu upodobaniu do słodyczy. Do jej czarno-białego portretu możemy dopisać jej słynne: „We are not amused”, czyli „Nie bawi nas to”.

Kiedy jednak osiemnastoletnia Aleksandryna Wiktoria została wyrwana ze snu przez matkę, a potem samodzielnie wyszła na spotkanie Arcybiskupa Canterbury i Lorna Conynghama w samym szlafroczku, bo dotarła wieść o śmierci króla, jej wuja Wilhelma IV – musiała przecież wyglądać jak zupełnie inna osoba. Młodziutka, pełna tęsknot i nadziei, z wodospadem rozczochranych włosów na białej koszuli nocnej.

Ta sama scena w serialu Daisy Goodwin wygląda trochę inaczej, Jenna Coleman wcielająca się w porywczą, naiwną królową spragnioną samodzielności, zbiega po schodach boso. I nie budzi matki. Widok biegnącej wesoło dziewczyny z ukochanym psem przy boku zapada w pamięć.

Identyczny opis możemy przeczytać w książce scenarzystki. Wiktoria bowiem dość wiernie oddaje w prozie dużą część pierwszego sezon serialu. Nad drugim sezonem Goodwin dopiero pracuje.

Jedno i drugie pokazuje bodaj najciekawszy moment w życiu Wiktorii. Pierwsze kroki jako głowa państwa, stanowcze oderwanie się od wpływu matki i jej ukochanego, żądnego władzy sir Johna Conroya, intensywna przyjaźń zaprawiona zauroczeniem z premierem lordem Melbournem, przeprowadzka do Buckingham Palace, koronacja, wreszcie – spotkanie z księciem Albertem. Wiktoria to nie laleczka z porcelany, a żywiołowa, zapalczywa młoda dziewczyna, której nie brak wad, ale i widać gorące serce, bystry umysł i ciekawość świata. Jeśli najpierw oglądała się po serial, a potem sięga po książkę, nazbyt łatwo przywołać twarze aktorów i całe sceny podczas czytania. Książka bardzo wiernie oddaje to, co można zobaczyć na małym ekranie, jednak są pewne różnice, które mogą zwabić fanów serialu.

Więcej na:
http://rozkminyhadyny.blogspot.com/2017/05/do-kolekcji-fana-rodziny-krolewskiej.html

Na wspomnienie brytyjskiej królowej Wiktorii, która panowała imperium przez przeważająca część dziewiętnastego wieku, zazwyczaj na myśl najpierw przychodzi wizja przysadzistej, ubranej na czarno, surowej starszej kobiety o pyzatej twarzy. Tak Wiktoria wyglądała pod koniec swojego panowania, po śmierci swojego ukochanego męża, gdy folgowała swojemu upodobaniu do słodyczy. Do...