Czy życie można przemienić w baśń?


,,Inspirowana "Księgą Tysiąca i Jednej Nocy". Jak Wy rozumiecie ten zwrot? Co on dla Was znaczy? Mi przypomina o czasach dzieciństwa, momentach gdy byłam oczarowana i zaczarowana Aladynem, magicznymi lampami, dżinami oraz niesamowitymi znaleziskami.
Liczyłam, że książka ,,Gniew i świt" pozwoli mi znowu poczuć się jak beztroska dziewczynka, która święcie wierzyła, że przekopanie całego ogródka łopatką dla dzieci sprawi że odnajdzie swoją własną, magiczną lampę. Tak jak jednak nie było cudownego znaleziska wtedy, tak nie ma go również teraz w postaci tej książki.
To właśnie największy minus tej powieści. Marketingowy chwyt, który nie ma nic wspólnego z tym co nas czeka po otwarciu książki. Każda przekręcona strona była bezowocnym pościgiem za pięknymi, cennymi oraz ulotnymi wspomnieniami z dzieciństwa.

Ktoś może powiedzieć, że to przecież było do przewidzenia, że tak działa marketing, że trzeba czegoś aby przykuć uwagę odbiory. Może to powiedzieć i będzie miał rację. Nie mniej jednak ta książka sprawiła że cofnęłam się dobrych kilka lat wstecz, co bardzo mi się nie podobało. Zobaczyłam dziewczynkę w fioletowej sukience, w warkoczach, umazaną błotem i piaskiem, z łopatką w ręce, nadzieją i determinacją w oczach, która po chwili została zniszczona przez rzeczywistość. W jej ogródku nie było zakopanej żadnej magicznej lampy. Ani jednej. Jej starsza, dorosła wersja z podobną nadzieją i determinacją siedziała na kanapie pod kocem i przekręcała kolejne strony ,,Gniewu i świtu". A na końcu spotkało ją to samo druzgocące rozczarowanie. Tak jak nie było lampy, tak teraz nie było żadnej magii ani wyjątkowości.

Po czymś takim moja opinia o książce nie może być dobra. Liczące się ponad wszystko emocje oraz uczucia zostały zdeptane oraz wzgardzone przez tani chwyt marketingowy.

A te bardziej merytoryczne uwagi?
No cóż.. nie odczułam piękna miejsc, zamku ani komnat bo ich opisy były zbyt długie oraz ociężałe. Bardzo mało dynamicznej akcji, nie jestem pewna czy doliczę się chociaż trzech. Bohaterowie pozbawieni jakiegokolwiek charakteru i wyrazistości. No może poza imionami, na których można połamać sobie język. Rozwlekły i patetyczny styl autorki, sprawiający że książka równie dobrze mogłaby być instrukcją obsługi pralki lub zmywarki.

Czy komuś polecam książkę? Nie wiem... Ale z całą pewnością wiem komu ją odradzam. Wszystkim tym, którzy liczą na magiczne cofnięcie się do czasów baśni, wyobraźni oraz dziecięcych marzeń.

Czy życie można przemienić w baśń?


,,Inspirowana "Księgą Tysiąca i Jednej Nocy". Jak Wy rozumiecie ten zwrot? Co on dla Was znaczy? Mi przypomina o czasach dzieciństwa, momentach gdy byłam oczarowana i zaczarowana Aladynem, magicznymi lampami, dżinami oraz niesamowitymi znaleziskami.
Liczyłam, że książka ,,Gniew i świt" pozwoli mi znowu poczuć się jak beztroska...