Mój Dziadek Fałszerz opowiada historię Bernharda Krügera, który kierował warsztatem fałszerskim założonym w obozie koncentracyjnym Sachsenhausen. W 2007 roku premierę miał austriacko-niemiecki film Fałszerze opowiadający historię operacji Bernhard, mającej na celu zalanie rynku brytyjskiego lawiną fałszywych pieniędzy, co miało się przełożyć na destabilizację i finalny upadek brytyjskiej gospodarki. Krüger był osobą odpowiedzialną za wykonanie tego zadania.

Historia ukazana jednak w filmie nie do końca zgadzała się z prawdą. Zauważone to zostało przez wnuczkę nazisty, dla której film stał się w pewnym stopniu motywacją do zapoznania się z historią swojego dziadka i znalezienia odpowiedzi na nurtujące ją pytanie. Czy miły starszy pan, którego znała mógł być bezdusznym mordercą, który swoich podwładnych wysyłał na śmierć? Dla Charlotte Krüger odpowiedź nie jest jednoznaczna, mimo że w czasie jej prywatnego śledztwa prowadzi rozmowy z naocznymi świadkami, przekopuje archiwa, rekonstruując życie Bernharda od czasu dzieciństwa.

Oczywiście prawdą jest to, co autorka w pewnym momencie stwierdza:

Łatwiej jest nienawidzić Hitlera niż własnego dziadka. Nie potrafię z równą łatwością obedrzeć go z człowieczeństwa. To byłoby obłudne. Dlatego podzieliłam go po prostu na dwie połówki: dziadka, z którym sortowałam znaczki, i esesmana rekrutującego w Auschwitz Żydów do swojej tajnej operacji. Jednego kochałam, drugiego nigdy nie poznałam.

Nie można jednak zafałszować rzeczywistości. Bernhard Krüger należał do "elitarnego" zakonu SS i jako jego członek miał wiele przywilejów, ale także obowiązków. Musiał wykonywać rozkazy bez zadawania pytań. Niemniej jednak wstąpienie do SS nie było przymusowe. Wnuczka próbuje jednak i ten fakt usprawiedliwić, zrzucając tę decyzję na biedę i brak pracy. Oczywiście autorka jednoznacznie nie wybiela postaci Bernharda Krügera, ale też otwarcie go nie potępia. W oczy rzuca się rozdarcie Charlotte, która za wszelką cenę chce znaleźć dowód na to, że jej dziadek nie był mordercą, ale nie potrafi tego zrobić. Na pocieszenie zostaje jej fakt, że nie ma też dowodu, aby sam kogoś zamordował.

Czy jest to jednak w jakimś stopniu pocieszające? Czy sam fakt przynależności do zbrodniczej machiny i uważanie, że to co się robi jest dobre, a faktycznie z zimną krwią morduje się miliony istnień ludzkich, nie stawia takiego człowieka na straconej pozycji? Można odnieść wrażenie, że książka Charlotte Krüger jest kolejną próbą wybielenia narodu sprawców i zrzucenia całej winy na Hitlera i jego najbliższych popleczników. Czy tak jest faktycznie? Ciężko powiedzieć. Autorka bowiem, poza zadawaniem trudnych pytań, nie daje jednoznacznych pytań. Widoczna jest za to mocna nadzieja, że może jej dziadek nie był do końca taki zły, jak to jest przedstawiane.

Mój Dziadek Fałszerz jest lekturą intrygującą, ukazującą wiele faktów. Nie chodzi tu tylko o życie Bernharda Krügera, który jest główną postacią tej opowieści. Autorka przedstawia bowiem całą otoczkę tej machiny. Ukazuje wiele faktów z tamtych czasów dotyczących także operacji "Bernhard". Finalnie jednak czytelnik nie dostaje żadnych odpowiedzi. Niestety obiektywnie patrząc na życie Krügera, przez pryzmat ukazanego w książce śledztwa, mimo wiary wnuczki w uczciwość swojego dziadka, nie możemy powiedzieć, że był on ofiarą nazizmu. Nawet jeżeli osobiście nikogo nie zamordował, to jak większość Niemców w tamtym czasie, odpowiedzialny jest za wszelkie zło II wojny światowej.

http://www.mechaniczna-kulturacja.pl/2017/02/charlotte-kruger-moj-dziadek-faszerz.html

Mój Dziadek Fałszerz opowiada historię Bernharda Krügera, który kierował warsztatem fałszerskim założonym w obozie koncentracyjnym Sachsenhausen. W 2007 roku premierę miał austriacko-niemiecki film Fałszerze opowiadający historię operacji Bernhard, mającej na celu zalanie rynku brytyjskiego lawiną fałszywych pieniędzy, co miało się przełożyć na destabilizację i finalny...