Są na świecie dzieci, które zobaczywszy białego królika nie ulegną jego urokowi i pozostaną bezpiecznie u boku siostry. Są jednak również takie, które nie będą mogły oprzeć się przygodzie i rzucą się za nią w pogoń, nawet jeśli oznacza to utknięcie w jakimś surrealistycznym i groteskowym świecie. Osobiście należę do tych drugich osób, a sama Alicja jest moją towarzyszką od dzieciństwa. W miarę jak nabierałam świadomości otaczającej mnie rzeczywistości ta książeczka zmieniała się. Można by powiedzieć więc, że rosła wraz ze mną. Czytając po raz kolejny i kolejny zaczynałam zdawać sobie sprawę, że to ja się zmieniłam. Zaczynałam zwracać uwagę na samą konwencję tej opowieści oraz przepiękny język, którym posługuje się jej autor. Zachwyciła mnie myśl, jak wiele Lewis Carroll czerpie ze specyfiki snu. Stosuje powtórzenia historii, absurdalną zmianę krajobrazów i zaskakującą logikę, lub też jej brak. Mamy przebłyski świadomości głównej bohaterki i te irytujące chwile, kiedy próbujemy coś sobie wyobrazić, a obraz sam z siebie wygina się w przeciwnym kierunku. Jeśli więc jest możliwe, że ta książeczka jeszcze nie wpadła wam w dłonie, to serdecznie polecam wszystkim, którzy nie obawiają się żadnej przygody! Dodam jeszcze, że ogromnie przypadło mi do gustu wydanie z tłumaczeniem Macieja Słomczyńskiego i piórkowymi ilustracjami Johna Tenniel'a.

Są na świecie dzieci, które zobaczywszy białego królika nie ulegną jego urokowi i pozostaną bezpiecznie u boku siostry. Są jednak również takie, które nie będą mogły oprzeć się przygodzie i rzucą się za nią w pogoń, nawet jeśli oznacza to utknięcie w jakimś surrealistycznym i groteskowym świecie. Osobiście należę do tych drugich osób, a sama Alicja jest moją towarzyszką od...