- (...) mam nadzieję, że cię więcej nie zobaczę ani na tym świecie, ani na tamtym. - Doprawdy? - Doprawdy! Nienawidzę cię! Żałuję, żeśmy się poznali. Jesteś gorsza świnka od tych, co kwiczą na twoim folwarku. - A! Nie wiedziałem, że trzymasz świnie, Chuffy - wtrąciłem, zaciekawiony. - Czarne berkshiry - odrzucił z roztargnieniem. - Jeżeli mnie w ten sposób... - Świnie dają dobre zyski. - W porządku - rzekł Chuffy. - Jeżeli takie są twoje uczucia, to w porządku. - Pewnie, że w porządku. - Ja to powiedziałem... - Mój wuj Henryk... - Bertie - rzekł Chuffy. - No? - Nic chcę słuchać o twoim wuju Henryku. Nic jestem ciekaw twojego wuja Henryka. Będę się śmiał, jeżeli twój wuj Henryk potknie się i skręci kark. - Za późno, przyjacielu. Umarł trzy lata temu na zapalenie płuc. Chciałem tylko powiedzieć, że i on hodował świnie. Miał z tego duże dochody.

- (...) mam nadzieję, że cię więcej nie zobaczę ani na tym świecie, ani na tamtym. - Doprawdy? - Doprawdy! Nienawidzę cię! Żałuję, żeśmy się...

Już dwa razy zasmakowałem w życiu celi i zgrzytu klucza w zamykających się drzwiach. Pierwszy raz, gdy zmuszony potrzebą, podałem się za Plimsolla z West Dulwich, o czym wspominał Chuffy. Drugi raz - szczególnym trafem oba nieszczęścia spotkały mnie w dzień regat - drugi raz, gdy w porozumieniu ze starym przyjacielem O1iverem Sipperley’em, usiłowaliśmy zabrać na pamiątkę hełm policyjny, nie wiedząc, że w środku tkwi głowa policjanta. W obu wypadkach powędrowałem za kratki. Jako stary skazaniec byłem już z tymi rzeczami otrzaskany.

Już dwa razy zasmakowałem w życiu celi i zgrzytu klucza w zamykających się drzwiach. Pierwszy raz, gdy zmuszony potrzebą, podałem się za Pli...

O ile sam stwierdziłem, przyjemność tego rodzaju pozostawia do życzenia wszystko, czego sobie można życzyć.

O ile sam stwierdziłem, przyjemność tego rodzaju pozostawia do życzenia wszystko, czego sobie można życzyć.