Ha, zaczęło się od prostej acz pięknej i tajemniczej okładki a potem było już tylko lepiej i lepiej. Książkę czyta się wspaniale. Jest ciekawa i ma tak wartką akcję, że nie sposób oderwać się od lektury. Całkowicie pochłonęły mnie losy dzikiej, nieszkolonej magiczki - pozornie zwyczajnej dziewczyny, obdarzonej jednak zdolnościami magicznymi, co postawić ją musi przed wyborem: albo przechodzi szkolenie (umiejętność kontrolowania swej mocy) a potem poddaje się jej zawiązaniu i wraca do swoich albo zasila szeregi tytułowej Gildii Magów. Oczywiście 'dzika' nie wie o konieczności podjęcia takiej decyzji a skoro pochodzi z biednej warstwy społecznej, nieufnej wobec magów, postanawia uciekać i znaleźć schronienie wśród Złodziei, co naraża na niebezpieczeństwo wszystkich wokół a w szczególności dziewczynę, która wkrótce nie będzie już umiała zapanować nad siłą, która w niej drzemie. A propos Złodziei, bardzo spodobał mi się świat stworzony przez Trudi Canavan, jej podział społeczeństwa na bogatą i uzdolnioną grupę magów, Złodziei z ich podziemnym światkiem, w którym prym wiodą szemrane interesy i zapłata (a kosztuje wszystko, czy to informacja, czy pozwolenie na skorzystanie z przejścia) oraz bylców - są to prości, niewykształceni mieszkańcy slumsów, gustujący w spyle i posługujący się swojskim, charakterystycznym językiem (wyjaśnienia pojęć na końcu powieści). Autorka posłużyła się również ciekawym zabiegiem - podczas wymiany myśli (rozmowy mentalne) pojawia się zamiast myślnika tylda, bardzo dobre rozwiązanie. Postaci książki są ciekawe, barwne, prawdziwe i bardzo wyraziste. Z przyjemnością poznałam naszą bohaterkę i jej przyjaciela z dzieciństwa, podejrzanych osobników z podziemnych przejść Złodziei, aż wreszcie magów, z których, muszę przyznać, każdy jest ciekawy. Polubiłam bardzo Rothena i jego najbliższego przyjaciela, zaintrygował mnie Wielki Mistrz i jego tajemnica a Ferguna - maga w czerwonej szacie wojownika szczerze nienawidziłam. A zatem, nie ma tu postaci nijakich, każdy bohater powieści i każde wydarzenie (a ich tempo jest naprawdę niesamowite) wyzwala pokłady refleksji i mnóstwa emocji. A co jest najważniejsze, to dopiero pierwszy tom Trylogii Czarnego Maga i podobno najlepsze wciąż jest przede mną!

Ha, zaczęło się od prostej acz pięknej i tajemniczej okładki a potem było już tylko lepiej i lepiej. Książkę czyta się wspaniale. Jest ciekawa i ma tak wartką akcję, że nie sposób oderwać się od lektury. Całkowicie pochłonęły mnie losy dzikiej, nieszkolonej magiczki - pozornie zwyczajnej dziewczyny, obdarzonej jednak zdolnościami magicznymi, co postawić ją musi przed...