Druga porcja opisów różnych różniastych wypraw Moniki Witkowskiej w góry wyższe i niższe.
Jest jak w części pierwszej.
Krótko, zwięźle i na temat.
Bez hierarchii ważności i "wyższości".
Z ciekawostkami w niebieskich ramkach.
Z dużą ilością zdjęć.
Z miłością do gór i natury.
Za to lubię panią Monikę i jej książki. Przemawia do mnie jej styl. Pokora. Brak parcia na szkło. Pasja.
Silna babka. Godna podziwu :)

Druga porcja opisów różnych różniastych wypraw Moniki Witkowskiej w góry wyższe i niższe.
Jest jak w części pierwszej.
Krótko, zwięźle i na temat.
Bez hierarchii ważności i "wyższości".
Z ciekawostkami w niebieskich ramkach.
Z dużą ilością zdjęć.
Z miłością do gór i natury.
Za to lubię panią Monikę i jej książki. Przemawia do mnie jej styl. Pokora. Brak parcia na...

Przeczytałem a właściwie przekartkowałem tę książkę. Zastanawiam się czemu ona ma służyć i dlaczego właściwie została wydana, a jak nie wiadomo o co chodzi to pewnie o pieniądze. Książka z serii o wszystkim i o niczym. Choć traktuje o niektórych wspaniałych szczytach to pasjonujących opowieści tu nie ma, anegdot jak na lekarstwo. Mamy za to opisy co i jak, które komuś kto wybiera się np. na Denali mogą przydać się tak jak piasek na pustyni. Książka jest bo NG podchwyciło nazwisko, a Pani Monika ma trochę kasy na następne wyprawy. Z punktu widzenia czytelnika książka jest tak fascynująca jak wspinaczka na pierwsze piętro ruchomymi schodami. No cóż...

Przeczytałem a właściwie przekartkowałem tę książkę. Zastanawiam się czemu ona ma służyć i dlaczego właściwie została wydana, a jak nie wiadomo o co chodzi to pewnie o pieniądze. Książka z serii o wszystkim i o niczym. Choć traktuje o niektórych wspaniałych szczytach to pasjonujących opowieści tu nie ma, anegdot jak na lekarstwo. Mamy za to opisy co i jak, które komuś kto...

Podobnie jak w pierwszej części, pani Monika opisuje swoje zdobywanie kilku ciekawych gór z najróżniejszych części świata. Opowieści to nie tylko sucha relacja, treść książki wzbogacają liczne anegdoty, legendy, historie, dane historyczne, ale przede wszystkim piękne zdjęcia i praktyczne porady. Lektura to przyjemna i ciekawa, jak zresztą każda książka pióra Moniki Witkowskiej :)

Podobnie jak w pierwszej części, pani Monika opisuje swoje zdobywanie kilku ciekawych gór z najróżniejszych części świata. Opowieści to nie tylko sucha relacja, treść książki wzbogacają liczne anegdoty, legendy, historie, dane historyczne, ale przede wszystkim piękne zdjęcia i praktyczne porady. Lektura to przyjemna i ciekawa, jak zresztą każda książka pióra Moniki...

W porównaniu z częścią pierwszą książka rozczarowuje. Pewnie dlatego, że wdarła się autocenzura, która tym razem jest wręcz namacalna. Jaki sens miała zmiana imienia współtowarzysza wspinaczki na Denali, który co kilka stron jest otwarcie i mocno krytykowany przez autorkę podczas opisu całej wyprawy? Nie rozumiem tego zabiegu, ponieważ na jednej ze stron internetowych autorki można bez problemu znaleźć informację, że za pseudonimem "Marek" ukrywa się nieżyjący już Janusz K. z Bangkoku. Jeśli autorka śmiało krytykuje tak otwarcie innego wspinacza, to powinna brac odpowiedzialność za swoje słowa i nieukrywać swoich bohaterów pod przybranymi imionami, bo brzmi to nieszczerze. Historie z wypraw nie raz pokazały, że te same wydarzenia nabierają często innego wymiaru, kiedy opowiada je i przestawia także druga strona... Jakim cudem ów Janusz vel "Marek" znalazł się na wyprawie? I tu dochodzimy do kolejnego punktu. Zabrakło bowiem informacji, które z tych wypraw zostały wykupione już "na wejściu" jako wyprawy "komercyjne", a które rzeczywiście były zorganizowane wyłącznie na własną rękę. Nie wiem czy był to przemilczany zabieg czy nie, jednak informacja o tym , że wyjazd został zakupiony w agencji Homohibernatus,znacznie obdziera z heroizmu wyobrażenie o danej wyprawie. Nie odbieram Monice Witkowskiej umiejętności opowiadania oraz walki o swoje marzenia, jednak kiedy mam w rękach poradnik dotyczący wyjazdu w odległe zakątki świata, wolałabym obcować z opisem "jak było", a nie kreowaniem rzeczywistości.

W porównaniu z częścią pierwszą książka rozczarowuje. Pewnie dlatego, że wdarła się autocenzura, która tym razem jest wręcz namacalna. Jaki sens miała zmiana imienia współtowarzysza wspinaczki na Denali, który co kilka stron jest otwarcie i mocno krytykowany przez autorkę podczas opisu całej wyprawy? Nie rozumiem tego zabiegu, ponieważ na jednej ze stron internetowych...

Moniki Witkowskiej "Góry z duszą" - dwie części, to moje kolejne spotkanie z górami, nie tylko tymi wysokimi. Ale to książka inne niż dotychczas przeczytane.
Autorka nie tylko opowiada w nich o swoich wspinaczkowych przygodach, ale też przedstawia wiele ciekawostek o miejscu, zdobywanej górze, nawet przytacza legendy i wierzenia lokalne związane z górami.
Dodatkowym atutem książek jest część przeznaczona dla osób podróżujących. Monika Witkowska dzieli się tu wiedzą podróżniczą, podaje możliwości dojazdu w dane miejsce, szacunkowe koszty, wymagania co do przewodników, pozwoleń i wiele innych przydatnych informacji.
Polecam nie tylko miłośnikom gór, ale i lubiącym podróże i przygody.

Moniki Witkowskiej "Góry z duszą" - dwie części, to moje kolejne spotkanie z górami, nie tylko tymi wysokimi. Ale to książka inne niż dotychczas przeczytane.
Autorka nie tylko opowiada w nich o swoich wspinaczkowych przygodach, ale też przedstawia wiele ciekawostek o miejscu, zdobywanej górze, nawet przytacza legendy i wierzenia lokalne związane z górami.
Dodatkowym atutem...

Sama idea – blogowy opis wypraw na różnorodne pod względem trudności szczyty świata – jakoś mnie nie przekonuje. W większej dawce taki zapis jest nużący i mało ciekawy. Ot, przybyłam, zobaczyłam, zdobyłam… Gdyby tę książkę napisała mniej wprawna blogerka podróżniczka, pewnie trudno byłoby ją z zainteresowaniem przeczytać do końca. Na szczęście Monika Witkowska nieźle pisze, a do mniej lub bardziej oczywistego opisu „wejścia na kolejną górę" dokłada wiele ciekawostek i fajnych lokalnych informacji.

Sama idea – blogowy opis wypraw na różnorodne pod względem trudności szczyty świata – jakoś mnie nie przekonuje. W większej dawce taki zapis jest nużący i mało ciekawy. Ot, przybyłam, zobaczyłam, zdobyłam… Gdyby tę książkę napisała mniej wprawna blogerka podróżniczka, pewnie trudno byłoby ją z zainteresowaniem przeczytać do końca. Na szczęście Monika Witkowska nieźle pisze,...