Zastanawiałem się, co nowego może jeszcze Carter wymyślić, a tu proszę - „Geniusz zbrodni” okazał się książką zupełnie inną od wszystkich poprzednich.
I żeby było jasne - jest co najmniej równie dobra.
Tym razem prawie od samego początku znamy psychopatycznego mordercę, ale autor bardziej skupia się na jego motywacji, a kolejne ruchy Huntera i jego współpracowników zmierzają do odnalezienia szczątków kolejnych ofiar. Poznajemy również tragiczną tajemnicę Huntera sprzed lat, która ma wpływ nie tylko na jego dalsze życie, ale przede wszystkim na przebieg prowadzonego przez siebie śledztwa.
Tak jak morderca w stosunku do swoich ofiar, tak Carter nie ma litości dla co bardziej wrażliwych czytelników - jego opisy zbrodni jak zwykle przerażają dosadnością i okrucieństwem, a „pomysłowość” sprawcy wydaje się nie mieć żadnych granic.
Jest kilka naciąganych scen, które obniżają moją ogólna ocenę, ale z drugiej strony daje do myślenia to co sam autor podkreśla, że tym razem w fabule wykorzystał wydarzenia, z którymi zetknął się w rzeczywistości.
Książkę czyta się dosłownie jednym tchem, nie sposób się od niej oderwać i gwarantuję, że nikt z dotychczasowych fanów Chrisa Cartera nie będzie zawiedziony.
Zdecydowanie polecam.

Zastanawiałem się, co nowego może jeszcze Carter wymyślić, a tu proszę - „Geniusz zbrodni” okazał się książką zupełnie inną od wszystkich poprzednich.
I żeby było jasne - jest co najmniej równie dobra.
Tym razem prawie od samego początku znamy psychopatycznego mordercę, ale autor bardziej skupia się na jego motywacji, a kolejne ruchy Huntera i jego współpracowników...