Jak to jest, iż część ważnych książek o Polsce współczesnej piszą za nas cudzoziemcy? Rozumiem, że temat katastrofy rządowego Tupolewa z prezydentem RP na pokładzie wzbudza u nas wielkie emocje, a także i to, że został wciągnięty na sztandary w naszej wojnie domowej. Rozumiem, że sprawę bada kolejna komisja, rozumiem też, że każda publikacja zapewne byłaby odczytana w stylu: "czyją rację autor przedstawia?". Tak, tu chyba leży przyczyna. W każdym razie taki wniosek można wyciągnąć z lektury książki Rotha.
Za pewnik należy uznać, że raporty MAK i Millera nie mówią prawdy (w każdym razie większości prawdy). Jednak to one zdominowały dyskurs po jednej stronie naszej politycznej barykady, która zarazem przeciwnikom usiłuje wcisnąć wszystkie nieprawdopodobne hipotezy, jako traktowany poważnie wytwór chorej wyobraźni tychże przeciwników. Podobnie oceniana jest ta sprawa na Zachodzie, gdzie za poważne uważa się tylko takie polskie głosy, które dobiegają z jednej tylko strony barykady - tej antypisowskiej.
Roth to niemiecki dziennikarz, który ma poglądy - nie kryje tego - zdecydowanie liberalne i inne niż rządzący obecnie w Polsce (2018). Ale to on w sprawie katastrofy smoleńskiej przeprowadził bardzo rzetelne dziennikarskie śledztwo, którego owocem jest już druga książka (po "Tajnych aktach S."). Oczywiście nie uzyskujemy odpowiedzi, co tam się naprawdę stało. Uzyskujemy za to potwierdzenie, że sprawa jest bardziej skomplikowana, niż potocznie sądzimy, i że teoria zamachu jest mocno prawdopodobna. Autor przytacza na uzasadnienie tej tezy interesujące dokumenty niemieckiego wywiadu. Można z nich wyciągnąć wniosek, że był to zamach, a winni są znani - nawet imiennie...
Ale największą zaletą tej książki jest omówienie w dwóch rozdziałach prawdopodobnych przyczyn zamachu. A także w innym - obecnej sytuacji w Polsce (w roku wydania książki) i sposobów urabiania opinii na Zachodzie, by odpierała ją jako zagrożenie dla demokracji. O tym u nas już nie raz pisano, ale ten rozdział, w końcu napisany przez lewicowego dziennikarza niemieckiego, pozwala wierzyć, że i ludzie na Zachodzie mogą zrozumieć fakty, o ile dostaną lub zdobędą obiektywne dane.
W skrócie: zagrożenia dla demokracji w Polsce nie ma, przynajmniej ze strony obecnych władz, no i przynajmniej nie w tej chwili.
A zamach? Owszem, najpewniej był i są obiektywne przesłanki, by tak sądzić.
Przypominam - książkę napisał antypisowski Niemiec.

Jak to jest, iż część ważnych książek o Polsce współczesnej piszą za nas cudzoziemcy? Rozumiem, że temat katastrofy rządowego Tupolewa z prezydentem RP na pokładzie wzbudza u nas wielkie emocje, a także i to, że został wciągnięty na sztandary w naszej wojnie domowej. Rozumiem, że sprawę bada kolejna komisja, rozumiem też, że każda publikacja zapewne byłaby odczytana w...