Ta książka pokazuje doskonale, jak łatwo można kogoś zniszczyć głupią, powierzchowną oceną... Mam na myśli oczywiście tych, którzy tutaj mówią o głównej bohaterce:suka. Jak zawistne lipieckie baby o Jagnie.Trochę tak aby dowalić, może z zazdrości o jej inteligencję i piękno (bo lepiej być piękną i bogatą), które autorka pokazała doskonale. Trzeba się trochę wczuć w klimat książki, pomyśleć nad przedstawionymi w niej wydarzeniami; czy naprawdę to właśnie Zuza jest szmatą, bo jej się udaje niemal wszystko, co sobie zamarzy? Czy niczego złego nie ma w obłudnej, zaściankowej rodzinie jej ciężarnej koleżanki? Niedawno przypomniałam sobie tę książkę i doszłam do paru ciekawych wniosków... Zuza nie jest postacią całkiem jednoznaczną, ja jednak nie będę myśleć o niej źle bo zarabia pieniądze w taki a nie inny sposób. Mam to gdzieś, bo ona nie próbuje się wybielać i nie pozuje na świętą. Przynajmniej nie tapla się w szambie jak jej koleżanki, które zresztą potrafi skutecznie sprowadzić do parteru, stara się zgłębić naturę zła... Sama książka jest napisana na tyle dobrze, że czyta się ją bardzo dobrze a jej treść pamięta, przynajmniej z grubsza, na długo. No ale to nie jest bajeczka o nastolatkach dla świętoszków, którzy z miejsca skreślają dziewczynę, która zarabia na swoje potrzeby ciałem.

Ta książka pokazuje doskonale, jak łatwo można kogoś zniszczyć głupią, powierzchowną oceną... Mam na myśli oczywiście tych, którzy tutaj mówią o głównej bohaterce:suka. Jak zawistne lipieckie baby o Jagnie.Trochę tak aby dowalić, może z zazdrości o jej inteligencję i piękno (bo lepiej być piękną i bogatą), które autorka pokazała doskonale. Trzeba się trochę wczuć w klimat...