W tej sytuacji książka i film stanowią dwa tak bardzo odmienne od siebie twory, że aż trudno je porównywać, a chyba nawet lepiej tego nie robić. Prestiż od zawsze był jednym z moich ulubionych filmów i kiedy sięgnęłam po książkę, która od pierwszej chwili już miała z nim niewiele wspólnego, nie wiedziałam nawet jak to ugryźć. Po pierwsze, historia sporu głównych bohaterów w książce ma większe rozciągnięcie w czasie, ale jest też bardziej chaotyczna. W oparciu o dzienniki Bordena i Angiera śledzimy ich losy, ale w sposób bardzo niechronologiczny, co w mojej opinii nie jest niestety fajne. Nolan dokonał wiele zmian scenariuszu jeśli chodzi o losy postaci czy rodziny iluzjonistów, a przede wszystkim uporządkował tę historię w czasie sprawiając, że stała się bardziej spójna. Priest daje nam spojrzenie na spór z perspektywy prawnuków Angiera i Bordena, co już odbiera historii sporo klimatu. Wątek współczesny jest ciekawy, ale nie niezbędny. Nolan zaś umieścił całą historię w przeszłości,co ułatwia widzowi śledzenie akcji i osobiście do mnie przemawia bardziej niż chaotyczna książkowa narracja. Właściwie pół książki zajęło mi, żeby przestać porównywać ją z filmem, bo w dużej mierze jest to bez sensu. Książka sama w sobie, jako książka, nawet nie w połowie tak wciągająca jak adaptacja Nolana jest jednak całkiem niezła, ale podczas gdy filmowi daje 9/10, ona zasługuje zaledwie na 7. Przechodząc obok tej książki a zamiast tego sięgając po film nic się nie straci, ale być może jeśli ktoś filmu nie oglądał, może być całkiem ciekawa, chociaż według mnie nie zawiera w sobie tej magii, którą mi obiecywano.

W tej sytuacji książka i film stanowią dwa tak bardzo odmienne od siebie twory, że aż trudno je porównywać, a chyba nawet lepiej tego nie robić. Prestiż od zawsze był jednym z moich ulubionych filmów i kiedy sięgnęłam po książkę, która od pierwszej chwili już miała z nim niewiele wspólnego, nie wiedziałam nawet jak to ugryźć. Po pierwsze, historia sporu głównych bohaterów w...