Klasyczna opowieść o miłości, która zamiast nudnych i mdłych dialogów oraz nużących opisów zawiera tajemnice i chęć spróbowania zakazanego owocu. Tak można ująć w skrócie tą fantastyczną powieść Emily Brontë.
Miłość dwóch głównych bohaterów –Heathcliffa i Katarzyny można porównać do starań autorki do jej wydania. Druga połowa XIX wieku to zdecydowanie niezbyt dobry czas na ukazanie powieści, która została okrzyknięta brutalną, szczególnie, jeśli wydaje ją kobieta.
Pozostają więc intrygi i udawanie. Trzeba naprawdę się postarać, żeby pisanie dało jakiś efekt. Tak samo z miłością. Losy bohaterów plączą się wzajemnie i okazuje się, że żeby naprawdę żyć, potrzebna jest ta druga połowa. Niestety... Katarzynie nie jest pisane być ze swoim wymarzonym mężczyzną. Musi oddać się Edgarowi, który mimo, że jest przystojny i bogaty, wciąż nie jest Heathcliffem. Jak oddać się mężczyźnie, któremu się powinno, jeśli każda cząstka naszego ciała pragnie kogoś innego? Można oszukiwać samego siebie, ale kiedy będziemy to robić, przeistoczymy się w szaleńca. Niestety właśnie tego doświadczyła Katarzyna. Bycie razem jest tak trudne, a jednocześnie tak potrzebne. Miłość, która nie może zaistnieć i trwać w odpowiedniej formie przeradza się w niezdrową żądzę, a w końcu w wielkie cierpienie i nieuchronnie powoduje, że jesteśmy coraz bardziej samotni.
Z kolei ta samotność coraz bardziej nami rządzi i w końcu dążymy przede wszystkim do tego, żeby inni także jej doświadczyli. Niesiemy ból i cierpienie. Spiskujemy nie dbając o to, czy wyrządzamy krzywdę najbliższym dla nas ludziom. Właśnie tak było w przypadku Heathcliffa.
Powieść, która tak często jest zaliczana do klasyki romansu, wcale nie jest tak bardzo konserwatywna. Jest w niej wiele wątków, które stykają się ze sobą i zaskakują czytelnika. Język jest przejrzysty, dobrze się ją czyta, nawet, jeśli (albo szczególnie wtedy) pamiętamy, że ma prawie dwieście lat. Porusza zwykłe tematy, które wciąż są aktualne i pewnie to sprawia, że jest tak bardzo niezwykła.

http://puszokowa.blogspot.com/

Klasyczna opowieść o miłości, która zamiast nudnych i mdłych dialogów oraz nużących opisów zawiera tajemnice i chęć spróbowania zakazanego owocu. Tak można ująć w skrócie tą fantastyczną powieść Emily Brontë.
Miłość dwóch głównych bohaterów –Heathcliffa i Katarzyny można porównać do starań autorki do jej wydania. Druga połowa XIX wieku to zdecydowanie niezbyt dobry...