Cóż za truizmy, banały i totalne głupoty. W tej części Brown to już poleciał totalnie. Infantylizm postaci po prostu wylewa się z tej książki potokami. Szczytem wszelkiej głupoty było dla mnie cytowanie w POWAŻNEJ chwili DISNEY'OWSKIEJ KSIĘŻNICZKI ELSY. Ta książka jest bzdurna i głupia, powtarzanie na okrągło tego samego, schemat pisania książki i akcji wciąż ten sam już do znudzenia. Uważam, że cała intryga jest mocno bzdurna, szczególnie cały wątek z pałacem królewskim i łączenie jakiś naukowych wywodów z religijnymi tematami. Dialogi jeszcze głupsze niż zwykle. Momentami, to już się tak bardzo nie chciało czytać, że musiałam mocno się zmuszać. Brak opisów dzieł historycznych, jak w poprzednich częściach - tu jak są to zdawkowe, albo jakieś zbyt górnolotne głupoty. Straszna i beznadziejna. Jak komuś w ogóle może się to podobać? Jedynie postać, syntetycznej osobowości sztucznej inteligencji Winstona, była tutaj całkiem do zniesienia. Powinien już skończyć z tą serią, najlepiej z pisaniem w ogóle, bo tego to już nawet czytać się nie da, jak człowiek chce sięgnąć, po coś lekkiego i bardzo niewymagającego. Najgorsze, że to piąta część i prawdopodobnie, Brown wysmaruje jeszcze szóstą, bo nie mogłoby przecież zostać tak nie parzyście. Już boję się myśleć, co by było w kolejnej części.

Cóż za truizmy, banały i totalne głupoty. W tej części Brown to już poleciał totalnie. Infantylizm postaci po prostu wylewa się z tej książki potokami. Szczytem wszelkiej głupoty było dla mnie cytowanie w POWAŻNEJ chwili DISNEY'OWSKIEJ KSIĘŻNICZKI ELSY. Ta książka jest bzdurna i głupia, powtarzanie na okrągło tego samego, schemat pisania książki i akcji wciąż ten sam już...