Z kart zbeletryzowanej biografii o legendarnej cesarzowej Austro-Węgier, Sisi, wyłania się niepolukrowany obraz bohaterki, pełnej wad, skoncentrowanej na sobie kobiety, czasem irytującej, ale wzbudzającej też ogromne współczucie. Mit pięknej i nieszczęśliwej Sisi upadł, jej wizerunek od lat pielęgnowany przez producentów bajek-wyciskaczy łez trochę się potłukł, ale rezultat był doskonały – otrzymaliśmy wielobarwny portret, żywą i prawdziwą kobietę, na pewno jednak nieprzeciętną, choćby z tego prostego powodu, że żyła w bajkowych warunkach.

Nie była szczęśliwa na pewno. Bardzo samotna, czasem na własne życzenie, z jednej strony uwielbiana przez Węgrów, z drugiej poniżana, wyśmiewana, krytykowana przez Austriaków. Pełna sprzeczności, wrażliwa, delikatna, ale tak skupiona na sobie, że nie widziała krzywdy, jaką często wyrządzała najbliższym. Samolubna i egoistyczna, nie potrafiąc radzić sobie z problemami z najbłahszego powodu uciekała. Nie da się usprawiedliwić, przynajmniej moim zdaniem, jej rezygnacji z dzieci. Kiedy już jej wpływ na starsze dzieci mógł być większy, nie zrobiła nic, żeby poprawić z nimi relacje. Miała proste wytłumaczenie, ale wygodniejsze było dla niej uciekanie od problemu, sprawianie sobie przyjemności. Bardzo przeżyłam scenę, kiedy to dorosły już Rudolf, niedługo przed swoim tragicznym końcem, podarował matce wyjątkowy prezent. Ta scena dobitnie pokazała jej egoistyczny stosunek do dzieci.

Z drugiej strony życie Sisi było tragiczne. Przeżyła śmierć wielu najbliższych osób, nie znalazła szczęścia w miłości, nie potrafiła znaleźć swojego miejsca na ziemi. Szukała, ale nic nie przynosiło jej spełnienia. A wszystko zaczęło się od przedwczesnego ślubu bardzo młodej, niedojrzałej Elżbiety, całkowicie nieprzygotowanej pod względem psychicznym do życia w świetle jupiterów, kochającej wolność i swobodę, niepotrafiącej się przystosować do sztywnej etykiety panującej na dworze austriackim…

Bardzo dobra powieść, pełna historycznych postaci i wydarzeń drugiej połowy dziewiętnastego wieku. Zachęcam do przeczytania, ale oczywiście należy zacząć od pierwszej części „Sisi. Cesarzowa mimo woli”.

Z kart zbeletryzowanej biografii o legendarnej cesarzowej Austro-Węgier, Sisi, wyłania się niepolukrowany obraz bohaterki, pełnej wad, skoncentrowanej na sobie kobiety, czasem irytującej, ale wzbudzającej też ogromne współczucie. Mit pięknej i nieszczęśliwej Sisi upadł, jej wizerunek od lat pielęgnowany przez producentów bajek-wyciskaczy łez trochę się potłukł, ale rezultat...