Nie zostanę fanką Murakamiego. "Kronika ptaka nakręcacza" jest trzecią książką tego autora, po którą sięgnęłam. Nie ukrywam, ze za każdym razem, po czyjejś namowie. Podobno "Kronika..." miała być najlepsza. Mnie nie podobała się w ogóle. Bardzo cenię sobie literaturę japońską, jej oniryczność, piękne, głębokie metafory. Murakami jest niestety jak dla mnie za mało japoński. Zazwyczaj przez tak skonstruowaną powieść "płynę gładko", a tu ciągle się potykałam. Metafory wydały mi się toporne, ciężkie, brakło im tej japońskiej lekkości, jakiegoś wysmakowania. Czytając "Ptaka..." miałam poczucie, że całość jest poszarpana, jakby była napisana na małych karteczkach i autor nie bardzo miał pomysł jak to poskładać w całość. Być może nie jest to literatura skierowana do takiego czytelnika jak ja. Do trzech razy sztuka, z Murakamim to był właśnie trzeci raz i ja tego nie kupuję. Z prozy japońskiej wolę takich autorów Abe Kobo czy Kawabata Yasunari. I tak już chyba zostanie.

Nie zostanę fanką Murakamiego. "Kronika ptaka nakręcacza" jest trzecią książką tego autora, po którą sięgnęłam. Nie ukrywam, ze za każdym razem, po czyjejś namowie. Podobno "Kronika..." miała być najlepsza. Mnie nie podobała się w ogóle. Bardzo cenię sobie literaturę japońską, jej oniryczność, piękne, głębokie metafory. Murakami jest niestety jak dla mnie za mało japoński....