"-Znaleźliście się tutaj tylko i wyłącznie z jednego powodu - ciągnęła Steel. - Tak jak ja jesteście beznadziejni i nikt inny was nie chce.
Posterunkowy Rennie chyba poczuł się urażony - wcześniej mówiono mu zupełnie co innego! Przecież dopiero od trzech dni był w dochodzeniówce! Jak mógł coś spieprzyć?
Steel wysłuchała go cierpliwie, ze współczującą miną, i odparła:
- Przepraszam, posterunkowy. Mój błąd. Inni trafili do mnie dlatego, że już coś spieprzyli. Pan znalazł się tutaj, bo wszyscy spodziewają się, że pan spieprzy coś wkrótce."

W tej części sierżantowi Loganowi McRae nie wiedzie się najlepiej. Ciąg porażek rozpoczyna nieudana akcja, w której zostaje postrzelony jeden z funkcjonariuszy, a wina spada na naszego bohatera. Spotkanie z inspektorem Napierem z wydziału wewnętrznego (zwanym uroczo Strażnikiem Krypty lub Drakulą) zaowocowało przeniesieniem Logana pod skrzydła inspektor Steel, a jaką jednostką ona dowodzi można się domyślić po przytoczonym na początku fragmencie.
Jednak nasza gwiazda nie poddaje się klimatowi panującemu wśród nowych współpracowników (nazywanych przez wszystkich partaczami), podejmuje walkę mającą na celu wykazanie się i przez to uwolnienie ze szpon inspektor Steel.

Ta część wypadła w mojej opinii trochę słabiej niż "Chłód granitu", ale to dalej bardzo dobra książka. Nadal jej plusem jest ciekawie opisana praca policji przedstawiona "od kuchni" oraz oczywiście czarny humor MacBride'a, który śmieszy mnie momentami do łez ;).
Oprócz seryjnych morderców i innych zwyrodnialców autor porusza również temat walk gangsterów o władzę w mieście, dzięki temu nie jest nudno.

Polecam!

"-Znaleźliście się tutaj tylko i wyłącznie z jednego powodu - ciągnęła Steel. - Tak jak ja jesteście beznadziejni i nikt inny was nie chce.
Posterunkowy Rennie chyba poczuł się urażony - wcześniej mówiono mu zupełnie co innego! Przecież dopiero od trzech dni był w dochodzeniówce! Jak mógł coś spieprzyć?
Steel wysłuchała go cierpliwie, ze współczującą miną, i odparła:
-...