Jakuba Wędrowycza wszyscy znamy i kochamy, jeszcze nie czytaliśmy albo jesteśmy dziwnymi ludźmi. Pierwszy tom jest bezkonkurencyjny, dwa następne super, a kolejne… czasem ciężko sobie przypomnieć. Więc dlaczego (oprócz sentymentu i ogromnego zmęczenia) mielibyśmy czytać ósmy? A już mówię: bo ma moc! Są promile, a może nawet procenty ciętych ripost. Są opisy przyrody, zwłaszcza wnętrza chaty cwanego protagonisty. Znajdziecie tam też policjantów, którzy jak się rozpędzą, zaczynają o sobie mówić przez mi…

W poprzednich tomach często pojawiał się „szeroki słowiański uśmiech” Jakuba lub Semena. Tym razem nastrój uległ pewnej zmianie, hasłem numeru jest bowiem „niewymuszona plebejska wesołość”. Krótko mówiąc, jest sporo scen zbiorowych, przede wszystkim w wykonaniu ch…olernych Bardaków, psujących atmosferę ulubionej knajpy bohaterów. Na szczęście porządne zakręcenie młynka łańcuchem krowiakiem szybko stabilizuje stosunki. Do czasu kiedy przeklęta rodzinka nie zacznie kombinować bardziej subtelnie. Przy czym należy mieć na uwadze, że Jakub, zwłaszcza po dobrym kwasie z ogórków, ma jednak nieco więcej pod strzechą, i to nawet bez swoich krewnych, którzy bezczelnie wynieśli się pędzić inteligencki żywot w Warszawce. Najwyżej podrzucą Piotrusia, a ten nie pije. Chociaż sądząc po „biega o to” czy „glanowaniu”, sporadyczne objawianie się młodszych pokoleń wpływa ożywczo chociażby na język dziadka. Egzorcysta amator też ich odwiedzi w poszukiwaniu dalszych wrażeń, stolicy w końcu przyda się trochę porządków. Z rozpędu będzie jeszcze kolaborował z sanepidem, ale w wyższych celach. Nawet półbuty wdzieje. I marynarkę. Będzie cierpiał dla sprawy.

Tyle przygód Jakuba i Semena we współczesności. Pilipiuk nie byłby sobą, gdyby nie posłał swoich facetów w gumiakach w przeszłość. Lub do alternatywnej historii. Właśnie o tym jest tytułowy Konan Destylator, w którym wystąpią mamuty i Arnie. Bo być tam musi, to nie ulega wątpliwości. Wielkimi delicjami tego zbioru są opowieści z przeszłości Semena, carskiego żołnierza i mistrza objaśniania Jakubowi świata. Ze Źródła dowiecie się, jak został encyklopedią wiedzy wszelakiej. Albo raczej jak podłożono podwaliny pod tę ścieżkę rozwoju. Z kolei w pierwszym opowiadaniu będzie okazja posłuchać jego wspomnień z wojny w Mandżurii. Uczciwie ostrzegam, zawsze dużo gadał.

Dalszą część recenzji możecie przeczytać na: https://nietylkogry.pl/post/recenzja-ksiazki-konan-destylator/

Jakuba Wędrowycza wszyscy znamy i kochamy, jeszcze nie czytaliśmy albo jesteśmy dziwnymi ludźmi. Pierwszy tom jest bezkonkurencyjny, dwa następne super, a kolejne… czasem ciężko sobie przypomnieć. Więc dlaczego (oprócz sentymentu i ogromnego zmęczenia) mielibyśmy czytać ósmy? A już mówię: bo ma moc! Są promile, a może nawet procenty ciętych ripost. Są opisy przyrody,...