W chwili, gdy w Stanach Zjednoczonych trwa ostra kampania wyborcza na fotel prezydencki, miałem okazję lepiej poznać życie odchodzącego z tego urzędu Baracka Obamy.
Książka składa się z trzech części: w pierwszej opisuje swoje dzieciństwo i okres dojrzewania, w drugim swoją pracę charytatywną w Chicago, i w trzeciej podróż do rodzinnej Kenii oraz spotkanie z mieszkającą tam rodziną. W moim odczuciu zdecydowanie pierwsza i ostatnia część książki są najlepsze, zaś druga niestety w wielu miejscach dojść przegadana. Stąd w niektórych momentach mnie nużyła.
Jednym z wątków mogących chwytać czytelnika za serce, to obraz kochającej się i wspierającej rodziny. Są oni z sobą na dobre i na złe. Oczywiście można określić tę część książki jako zabieg PR-owski, jednak w moim odczuciu tak nie jest. Po pierwsze Obama wydał ją w 1995 roku, a więc tak naprawdę, kiedy nikt nawet o nim nie słyszał. Po drugie jeśli miałby pokazać się w superlatywach to po co miałby pisać: o swoim okresie zażywania narkotyków czy o Sarah- najstarszej siostrze swojego ojca, uważającej iż jego rodzeństwo nie są dziećmi ojca Baracka. Zgodzę się z opinią profesora Brzezińskiego, że jest to niezwykle szczera opowieść o sobie i swoich bliskich.
Sam język książki jest dość lekki, co ułatwia przebrnięcie przez około 450 stron w ciągu kilku dni. Dodatkowo jest niezwykle plastyczny, na przykład czytając o zwyczajach Kenijczyków ma się wrażenie, jakby czytelnik sam je widział.
Myślę, że osoby interesujące się historią USA lub lubiące opowieści o Afryce czy Afroamerykanach w Stanach powinny zainteresować się tą pozycją.

W chwili, gdy w Stanach Zjednoczonych trwa ostra kampania wyborcza na fotel prezydencki, miałem okazję lepiej poznać życie odchodzącego z tego urzędu Baracka Obamy.
Książka składa się z trzech części: w pierwszej opisuje swoje dzieciństwo i okres dojrzewania, w drugim swoją pracę charytatywną w Chicago, i w trzeciej podróż do rodzinnej Kenii oraz spotkanie z mieszkającą...