Pomimo tego, że książka zaczyna się od mocnego wejścia- morderstwa żony głównego bohatera, nie wciąga od razu. Zastanawiam się jak to jest możliwe, żeby autor rzucając czytelnika w wir wydarzeń, nie umiał go nimi zainteresować. A jeszcze bardziej ciekawi mnie to jakim sposobem mniej więcej od połowy książki jedyne czego chciałam to coraz szybciej przerzucać strony, żeby dowiedzieć się więcej i to natychmiast! To specyficzne uczucie, kiedy w każdym mięśniu czuje się, że książka jednak porwała, oj porwała i nie odpuści do ostatniej strony…

Oprócz dość męczącego początku jest kilka kwestii, które mnie nie urzekły. Pomysł autora na powieść niezaprzeczalnie ciekawy, jednak absolutnie nie innowacyjny .Podobna tematyka występowała już w kilku pozycjach (daleko nie szukając-Całun z Oviedo).
W kilku postaciach można dopatrzeć się zaskakująco wyraźnych, wcale nie maskowanych podobieństw do bohaterów innych, modnych ostatnimi czasy powieści historical fiction. Za to również maleńki minus.


Natomiast z czegoś moja euforia na zakończenie lektury wynikała. I tutaj muszę wspomnieć o
ujmującym stylu. Nawet techniczne wyjaśnienia były napisane na tyle sprawnie i jasno, ze nie stanowiły dla mnie najmniejszego problemu i nie powodowały uczucia „zapełniania stron ” na siłę.
Bohaterowie nakreśleni zostali ciekawie- na każdego autor miął jakiś pomysł i to zdecydowanie daje się odczuć. Przejął mnie także realizm w ich emocjach . Cała fabuła oparta jest na zazębianiu się religii, wiary, nauki i racjonalizmu – to daje niesamowite pole do popisu w kreowaniu różnego rodzaju postaw, światopoglądów i ich modyfikacji, kruszenia kręgosłupów moralnych ludzi, którzy stoją przed wyborem- realny ratunek czy wiara we wzniosłe ideały. I moim zdaniem, autor dał tutaj z siebie wszystko.
Punkt widzenia zależy od punktu siedzenia i wszyscy bohaterowie tej książki musieli się o tym boleśnie przekonać.

Pomimo tego, że książka zaczyna się od mocnego wejścia- morderstwa żony głównego bohatera, nie wciąga od razu. Zastanawiam się jak to jest możliwe, żeby autor rzucając czytelnika w wir wydarzeń, nie umiał go nimi zainteresować. A jeszcze bardziej ciekawi mnie to jakim sposobem mniej więcej od połowy książki jedyne czego chciałam to coraz szybciej przerzucać strony, żeby...